Beyond God - Dying To Feel Alive

• BandBeyond God [NL]
• TitelDying To Feel Alive
• Release datum09-11-2017
• LabelPainted Bass Records [NL]
• Genre Symfonische metal

Tracklist

01. Continuum
02. The Collector
03. No Other Way
04. Helios
05. When Lightning Strikes
06. Shade and Light
07. All in All
08. Stronger
09. Dying to Feel Alive
10. Tangled
11. This Inner Fight

Ik heb het Nederlandse Beyond God al een keer eerder besproken, met hun debuut A moment of Black. Ik kan niet zeggen dat ik er toen al laaiend enthousiast over was, alhoewel de band toch aardig wat populariteit heeft vergaard in de tussentijd. Album nummer twee, Dying to Feel Alive is nu aan de beurt.

Ze zijn zeker gegroeid, dat is wat zeker is na het luisteren van dit album, maar of het voor mij is weggelegd is een tweede. Zoals tegenwoordig de hype is, wordt de muziek gecomponeerd ten dienste van de symfonische kant in plaats van de metal kant. Op zich een prima concept, maar dan ligt het er ook maar aan uit welke klassieke hoek je die fundering haalt. Beyond God blijft vooral in het duistere, melancholieke hoekje liggen. Op zijn tijd wel mooi, maar een heel album vol gaat al snel best zwaarmoedig overkomen.

Frontvrouwe Meryl Foreman heeft wel geluisterd naar alle opbouwende kritiek; waar ik haar eerst een tikje vlak vond overkomen, geeft ze nu al een sterkere performance vergeleken met het vorige album. Misschien ook omdat de muziek nu beter voor haar op maat gemaakt lijkt te zijn, en sowieso meer vraagt om zwoele, relatief rustige zang en niet om overdrive. Dat verdient weer extra punten op gebied van componeren! Haar stem blijft over het algemeen mooi laag, maar er zijn momenten, zoals het laatste staartje van No Other Way bijvoorbeeld, waar ze haar hoge sopraan even uit de kast trekt voor een nog best mooi, atmosferisch stukkie zang!

Als Beyond God één selling point heeft is het wel de sfeer; vooral Helios en Shade and Light vertellen hele verhalen op zich, als een donker getint schilderij waar toch nog heel wat details in verborgen zit. Maar over het algemeen genomen is alles toch te onsamenhangend en duister voor mijn doen. Ik hou van catchyness, pakkende riffs en een redelijk meezinggehalte, en dat mis ik van begin tot eind. Typisch muziek waar je van moet houden, maar als ze daarvoor het juiste publiek bereiken, is er in feite helemaal niets mis mee.