Big Sun - Rite De Passage
- Big Sun [DK]
- Rite De Passage
- 28-06-2024
- Mighty Music [DK]
- Target Group [DK]
- Hardrock
Tracklist
01. The Sun
02. I Was Loving You
03. Stronger Than Anyone
04. Directions
05. Maiden Sacrifice
06. Lovers Die At Midnight
07. You Know You Want It
08. Ra Horaktus
09. The Totem
Normaal gesproken hou ik er wel van om een band uitgebreid voor te stellen, zeker wanneer ik deze zelf ook nog niet ken. In het geval van Big Sun levert de bijgeleverde info zoveel flauwekul op dat ik die onzinnige nep-info graag achterwege laat. Big Sun is een hardrockband uit Denemarken, Rite De Passage is hun debuutalbum.
Met terugwerkende kracht is opener The Sun geen beste binnenkomer. De zang is echt even doorbijten, ik kan deze niet anders omschrijven dan een slechte versie van King Diamond - toepasselijk ja, want ook Deens. Ik hoop op dat moment toch echt dat ik dit niet het hele album moet gaan aanhoren. Gelukkig blijkt dat niet het geval. De zang blijft clean en hoog, maar overwegend prima beluisterbaar.
Aangekomen bij I Was Loving You en Stronger Than Anyone zijn de invloeden al een stuk duidelijker, en ook beter behapbaar. Big Sun blijkt een kopie van acts als Ghost en The Night Flight Orchestra, maar dan gewoon net iets minder goed. Bij Stronger Than Anyone moest ik op het einde zelfs aan Abba denken (hetgeen overigens niet per se verkeerd is, maar dat is weer een heel ander verhaal). Directions was de eerste single, en klinkt - net als sommige van de andere tracks op dit album - als een soort van Songfestival-pastiche. Ook Lovers Die At Midnight klinkt zo gezapig (whoo-hoo-hoo) dat het in die context zou kunnen passen.
Big Sun speelt melodieuze (hard)rock met een hoofdrol voor de zang en veel, heel veel synthesizers. Daarnaast zijn er ook nogal wat hints naar de popmuziek van de jaren '80. Zo moet ik bij het begin van Ra Horaktus - met weer die zelfde vreselijke stem als in The Sun - wel erg denken aan Hungry Like The Wolf van Duran Duran. En aan afsluiter The Totem ga ik geen woorden vuil maken.
De sporadische gitaar-uitspattingen doen veel goeds, maar niet genoeg om van Rite De Passage een heel spannend album te maken. Alles bij elkaar begrijp ik eigenlijk weinig van dit album - en ik vermoed dat dat niet eens aan mij ligt.
.