Black Phantom - Zero Hour is Now

• BandBlack Phantom [IT]
• TitelZero Hour is Now
• Release datum20-03-2020
• LabelPunishment 18 Records [IT]
• Genre Heavy / power metal

Tracklist

01. Redemption
02. Hordes Of Destruction
03. Schattenjäger
04. The Road
05. Aboard The Rattling Ark
06. Either You Or Me
07. Begone!
08. Hands Of Time
09. Schattenjäger (Deutsch)

Italië heeft z'n eigen Iron Maiden, deze heet Black Phantom. De versie waar ik het hier over ga hebben is opgericht in 2014 door bassist Andrea Tito van Mesmerize, een band die al net zo veel overeenkomsten heeft met het genoemde grote voorbeeld. De band bracht hun debuutalbum Better Beware! uit in 2017, gevolgd door concerten en festivals doorheen heel Italië. Het tweede album heet Zero Hour Is Now en verscheen in maart van dit jaar, het is mijn kennismaking.

Dat de bassist de oprichter is van de band, is duidelijk terug te horen in het overbekende basgeluid; het kan niet anders dan dat Tito een groot Steve Harris-fan is. Daarnaast denk ik dat zanger Manuel Malini het niet slecht zou doen in een Bruce Dickinson imitatie-wedstrijd, dan is het plaatje wel duidelijk denk ik. Gelukkig schrijven de Italianen eigen nummers, en doen dat nog verdienstelijk ook! Ik zou de band dan ook te kort doen door te stellen dat Black Phantom een veredelde coverband is, hoe veel het geluid ook lijkt op dat grote voorbeeld. Al wil ik ter vergelijking ook Saxon en Judas Priest er nog wel met de lange haren bijslepen.

Er wordt handig afgewisseld tussen kortere, vlottere tracks en wat meer middentempo, met aanstekelijke deuntjes. In de vorm van The Road wordt zelfs een heuse poging gedaan om een epic te schrijven, maar deze komt wat mij betreft niet helemaal uit de verf. Daar musiceert Black Phantom niet spannend genoeg voor, de finesse ontbreekt om er een interessant hoorspel van te maken. Voor de rest grossiert de band in galopperende ritmes, hoge uithalen, pakkende riffs en toegankelijke refreintjes (zoals Hands Of Time, en Schattenjäger, dat ook in de Duitstalige versie z'n pakkendheid behoudt).

Redemption is de lekkere felle opener, en ook Aboard The Rattling Ark is een aangename kakofonie van woeste riffs en knallende drums. Daar tegenover staat Either You Or Me, de ballad van het album. Begone is juist een wat zwaarder en donkerder nummer. Zo biedt Black Phantom meer dan voldoende variatie binnen het overbekende geluid. Ik heb wel een zwak voor deze authentiek klinkende, oorspronkelijke heavy metal. Zelfs de productie doet helemaal jaren '80 aan, adequaat, zeker niet van deze tijd. Maar het past als gegoten. De old school metal-liefhebber zal hier van genieten.