Blitzkrieg - Blitzkrieg
- Blitzkrieg [GB]
- Blitzkrieg
- 06-09-2024
- Mighty Music [DK]
- Target Group [DK]
- Heavy / power metal
Tracklist
01. You Won't Take Me Alive
02. The Spider
03. Dragon's Eye
04. If I Told You
05. Vertigo
06. Above the Law (Pull the Trigger Part 3)
07. I Am His Voice
08. The Night He Came Home (Halloween)
09. On Olympus High
10. Aphrodite's Kiss
Take No Prisoners; Carry No Passengers
Neem het mij / ons maar niet kwalijk dat we nog nooit schreven over de NWOBHM semi-cultband Blitzkrieg. Blitzkrieg werd opgericht in 1980 en staat naast het 'legendarische' album A Time Of Change uit 1985 misschien wel meer bekend om de link met Metallica. Die band nam het nummer Blitzkrieg (wat voor de Blitzkrieg zelf in eerste instantie dan weer een b-kantje was van hun single Buried Alive uit 1981) op als b-kant voor de hun single Creeping Death uit 1984. Ook verscheen het op het overbekende cover-album Garage Days Inc uit 1998, en heeft Metallica het nummer regelmatig live gespeeld.
Blitzkrieg is met korte tussenpozen van mindere activiteit eigenlijk altijd blijven bestaan. Desondanks is Blitzkrieg buiten de Metallica-connectie voor mij een grote onbekende. Geen idee waarom eigenlijk. Des te leuk dan om anno 2024 toch eens (opnieuw) met deze band kennis te maken. Nota bene met een splinternieuw album met de titel Blitzkrieg. Enig origineel bandlid is zanger Brian Ross, die ik grappig genoeg dan wel weer ken, namelijk van Satan. Ook een leuk detail is dat gitarist Alan Ross - sinds een jaar of twaalf bij de band - de zoon is van zanger Brian.
I Am His Voice was twee jaar geleden al het eerste voorproefje, goedbeschouwd de opvolger van album Judge Not uit 2018. Na beluistering kom ik al snel tot de conclusie dat dit nummer verrassend eigentijds klinkt. Waar ik verwacht had dat de band oubollig zou overkomen is daar eigenlijk geen sprake van. Okay, de sfeer is authentiek, old school te noemen, er wordt lekker kwistig gestrooid met de nodige cliches, maar het geluid is toch best van deze tijd. Hooguit is het nummer misschien iets te melodieus, het whoo-hoo-hoo is leuk voor op het podium, maar niet voor op een single. Zanger Brian - toch ook al weer 68 - is goed in vorm, en ook het gitaarwerk spettert er lekker op los.
Met You Won't Take Me Alive was het album dan al lekker begonnen. De heldere productie laat het gitaarwerk goed uitkomen, waar overheen Brian Ross zijn nog altijd loepzuivere zangpartijen laat schitteren. Ook het wat zwaarder aangezette Dragon's Eye overtuigt, en is een welkome afwisseling tussen het wat meer lichtvoetige materiaal. Helaas blijkt gaandeweg het album wel dat een gebrek aan variatie hier een heikel punt is. Hoe lekker de muziek ook wegluistert, halverwege verslapt de aandacht toch wel enigszins, zeker omdat de tracks middenin niet over de volle lengte overtuigen. Dat doet ook de afsluitende ballade Aphrodite's Kiss niet. Hier mag Blitzkrieg wat mij betreft verre van blijven.
Over het geheel blijft er onder de streep toch wel een plus over voor Blitzkrieg. De vlottere nummers van het album klinken - zeker voor zo'n old school band - verrassend fris en energiek, het bijbehorende geluid zet de band ook echt helemaal in deze tijd. Misschien is het een soort van jeugdsentiment, maar ik mag hier graag naar luisteren!
Brian Ross - vocals
Nick Jennison - guitar, vocals
Alan Ross - guitar, vocals
Liam Ferguson - bass
Matthew Graham - drums