Blood Mortized - The Demon, The Angel, The Disease

• BandBlood Mortized [SE]
• TitelThe Demon, The Angel, The Disease
• Release datum29-11-2013
• LabelChaos Records [MX]

Tracklist

01.Bastard
02.In The Black Flames Of Desolation
03.My Soul, Your Flesh
04.I Am The Dead
05.Master Of Pain
06.Dysphoria Dystopia
07.Blessed Are The Dead
08.Blooddrenched Stones
09.Noiseterror 08
10.The Barbarian Lust
11.The Demon, The Angel, The Disease
12.I Leave With Hate

Zweden is uiteraard al van oudsher een vruchtbare voedingsbodem voor death metal. De opleving/herwaardering van de Zweedse oudschoolse stijl in de lijn van het rijtje Grave, Dismember, Nihilist/Entombed vindt dan ook grote navolging. Daar kunnen we in Nederland over meepraten met bands als Asphyx, Hail Of Bullets en aanverwanten. Ook de hoeveelheid bands in vergelijking met het aantal deelnemende muzikanten hebben beide scenes gemeen. Geheel in deze context past Blood Mortized, de band rond snarengeselaar Anders Biazzi (Just Before Dawn, ooit Amon Amarth). Rond deze tijd levert dit gezelschap z'n derde volwaardige album af: The Demon, The Angel, The Disease. Het is de opvolger van het vorig jaar verschenen en ook hier besproken The Key To A Black Heart.

Laat ik maar beginnen met het belangrijkste: deze muziek luistert zo verdomd lekker weg! De productie (Linus Nirbrant, This Ending) weet de juiste snaar te raken: niet te rauw, niet te clean, zeker niet te vol, behoorlijk basic eigenlijk; maar wel met het verplichte vieze randje. De volumeknop kan, nee moet, behoorlijk ver open, want dan is het optimaal genieten van deze lompe oudschoolse death. Overrompelende drums en laaggestemde gitaar- en bassalvo's, soms lekker en subtiel vervormd, leggen de basis voor het nodige headbang- en meebuldergenot. En laten we de zang niet vergeten: Mattias Parkkila (Malfeitor, Birch Mountain) levert hese, wrede, gestoorde vocalen die de horrorverhaaltjes weet te brengen met een afgrijselijke passie.

Wanneer de gitaristen Anders Biazzi en Gustav Myrin hun gang gaan, wordt de muziek overspoeld door enorme muren van knarsend geweld. Daarnaast horen we ook de gekende tremolo riffs die de resonantie diep in je darmen boren. Gepaard gaand met vette groovende, sleurende en beukende passages is dit het ideale mengelmoesje voor de old school death metal liefhebber. Ik weet het, origineel is het allemaal niet, maar de muziek op The Demon, The Angel, The Disease wordt zo authentiek, retestrak en heavy uitgevoerd dat je dit niet links kunt laten liggen.

Aan het begin van het album rossen tracks als In The Black Flames Of Desolation en My Soul, Your Flesh de ballen uit je broek. Ook Master Of Pain doet wat dat betreft z'n titel eer aan. Gaandeweg worden daar van die heerlijk trage, slopende passages aan toegevoegd, zodat ook die kant van de klassieke death goed aan bod komt. I Am The Dead en het titelnummer (inclusief klokgelui en een verstopt toetsenlijntje) zijn goede voorbeelden van die bijna melodieuze sfeer van somberheid en duister. Die melodie geldt op een andere manier ook afsluiter I Leave With Hate, dat een beetje aansluiting lijkt te zoeken bij de moderne neothrash/melodeath stijl. Blood Mortized staat dus ook nog eens met twee poten stevig in de moderne tijd. Luisteren!