Bloodbath - Grand Morbid Funeral

• BandBloodbath [SE]
• TitelGrand Morbid Funeral
• Release datum17-11-2014
• LabelPeaceville Records [US]
• PromotorSuburban [NL]

Tracklist

01. Let The Stillborn Come To Me
02. Total Death Exhumed
03. Anne
04. Church Of Vastitas
05. Famine Of God's Word
06. Mental Abortion
07. Beyond Cremation
08. His Infernal Necropsy
09. Unite In Pain
10. My Torturer
11. Grand Morbid Funeral

Het bericht dat het Zweedse death metalfenomeen niemand minder dan Nick Holmes van Paradise Lost had weten te strikken om de vuile taak achter de microfoon op te knappen, deed mijn hartje sneller slaan. De weg voor Paradise Lost om het eindeloze negeren van hun debuutjaren te staken, ligt helemaal open. Maar goed, dat is een ander verhaal. Het gaat hier over Bloodbath. Grand Morbid Funeral is de titel van de gloednieuwe schijf van deze veteranen.

Bloodbath is in de eerste plaats een liefhebbersband van jongens die gepokt en gemazeld zijn in de oude Zweedse scene maar die met hun hoofdbands een andere koers zijn gaan varen. Jonas Renkse en Anders Nyström van Katatonia zijn de vaste waarden in de gelederen. Brulbaas Michael Akerfeldt gaf aan er mee te willen stoppen. En godsakke, dat is dus geen gemakkelijke opgave om die schoenen te vullen. Want hoewel die man bij Opeth tot een soort proggoeroe geëvolueerd is, was zijn grunt één van de bruutste ooit. Nick Holmes heeft daarentegen al een heel poosje niet meer gegromd. En dat is toch het eerste dat opvalt als Let The Stillborn van de groeven af komt walsen. Er zit wat sleet op, het is wat hees allemaal. Dat indrukwekkende van Lost Paradise is niet volledig aanwezig. Gelukkig blijkt dit een kwestie van wennen te zijn. Want de prachtige, Britse dictie van de man is wel volop aanwezig en vooral in de tragere stukken is het genieten van zijn voordracht.

In compositorisch opzicht grijpt men terug op albums als Resurrection Through Carnage en Nightmares Made Flesh. Bloodbath grossiert in klassieke, drassige death metal volgens de bekende Zweedse school. De liefhebberij voorop. Met illuster werk van Carnage en Nihilist/Entombed als voorbeeld. Ook het Sunlightstudio-geluid viert wederom hoogtij in het totaalplaatje van Grand Morbid Funeral. En dat terwijl de plaat daar helemaal niet opgenomen is. Of het nu luguber en sinister klinkt zoals in Church Of Vastitas of gewelddadig in het overrompelende Unite In Pain, vertrouwd klinkt het vanaf de eerste noot. Het zagende intro van Anne doet mij wel heel erg denken aan het stokoude Perpetual Damnation van Sinister. In het titelnummer treffen we ook nog een gastrol van een losgeslagen Chris Reifert van Autopsy aan.

Voor liefhebbers van traditionele death metal is Grand Morbid Funeral een welkom shot om de verslaving een poosje te onderdrukken. Aan de gromvocalen van Nick Holmes is het even wennen, maar uiteindelijk past het toch redelijk goed bij het zompige geluid dat Bloodbath ten toon spreidt. De mysterieuze epossen Church Of Vastitas en het titelnummer zijn de echte hoogtepunten. Nick Holmes gedijt het best in de tragere stukken. Met name omdat dan ook de Paradise Lost-referenties boven komen drijven. Bereid je voor op een afwisselende schijf vol met ouderwetse, herkenbare death metal.