Briqueville - IIII
- Briqueville [BE]
- IIII
- 03-11-2023
- Pelagic Records [DE]
- Postrock / metal
Tracklist
01. Akte XVI
02. Akte XVII
03. Akte XVIII
04. Akte XIX
05. Akte XX
In 2017 maakte ik kennis met het mysterieuze gezelschap Briqueville en hun muziek. Het gaat om een instrumentaal post-metal-collectief, dat bestaat uit een aantal anonieme van samenstelling wisselende muzikanten. Deze anonimiteit maken ze mogelijk door zich tijdens live-rituelen (en misschien ook wel tijdens repetities en opnamen?) te voorzien van zwarte Nazgûl-gewaden en gouden maskers met sinistere snavels.
Briqueville putte uit leden uit hun electro- en metalscene en kwam voor het eerst samen met de ambitie om te improviseren rond een enkele drone-noot. Nadat ze zich aan iets rauws en krachtigs hadden vastgeklampt, werd de band plotseling geconfronteerd met een vreemdeling die verhalen vertelde over een haat die al jaren in de maak was. Gevloerd door zo’n noodlottige ontmoeting heeft het gezelschap zichzelf sindsdien geanonimiseerd; het verenigen van het collectief als één geluid, een unieke gezichtsloze kracht die vastbesloten is om het publiek over de hele wereld te bekeren.
Na Briqueville, II, en Quelle komt het gezelschap eind 2023 met album nummer vier, logischerwijs getiteld IIII. Waarbij III blijkbaar is overgeslagen, want die heette dus Quelle. Gehandhaafd zijn de gewoonten om precies elke drie jaar een album uit te brengen, en vooral de songtitels te nummeren naar aktes: na de eerste vier op het debuutalbum, en de volgende drie op II, was het op Quelle de beurt aan Akte VIII tot en met XV. Net zo logisch als de albumtitel zijn dus nu de aktes XVI tot en met XX aan de beurt. Nadat Quelle zowat een uur duurde, is IIII met 38 en halve minuut al klaar - een opvallend verschil.
Op deze nieuwste verkenning gaat Briqueville verder naar de donkerste diepten van de ziel. De pulserende, repetitieve ritmes en het indringende gitaarwerk van het Belgische collectief keren terug, naast een meer prominente vocale aanwezigheid met etherische melodieën en broeierige lyriek, die het diepere, rijkere sonische palet dat voor het eerst te horen was op Quelle, verder verkent.
IIII is doordrenkt van een intrigerende dubbelhartigheid. Binnen de treurige melancholie en schurende, ijzige orkestratie is het zwakste sprankje hoop terwijl het collectief het idee van creativiteit onderzoekt, vrij van de beperking van moraal, verwachtingen en tijd. IIII ziet subtiele, tonale verschuivingen en korte periodes van warmte en rijkdom; nu de angstaanjagende uitbarstingen van ongeëvenaarde zwaarte van de band afwisselen in een nieuwe, bedwelmende transformatie van hun formidabele geluid. Dynamiek is het toverwoord, de atmosfeer sinister en apocalyptisch.
