Caedere - Eighty Years' War

• BandCaedere [NL]
• TitelEighty Years' War
• Release datum23-07-2021
• LabelVia Nocturna [PL]
• Genre Deathmetal

Tracklist

01. Iconoclasm
02. Inquisition
03. Council of Blood
04. The Siege (of Long Breath)
05. War & Sorrow
06. Sea Beggars
07. Divine Power of Kings
08. The Seven Provinces

Net nu er weer een nieuw album opgenomen - dan wel klaar - is, en de release een feit dreigt te gaan worden, vliegt het met de bezetting van Caedere (weer) alle kanten op. Toch maar even een en ander op een rijtje, voor ik daadwerkelijk aan Eighty Years' War begin. Het gitaristenduo Ottink en Luijken blijken de sterkhouders. Nieuw sinds het vorige album is bassist Joey Veerbeek (Goatmilker - hoe zou het daar toch mee zijn?). Zanger Michiel Lankhorst is nog te horen op het album, maar is inmiddels opgevolgd door Ben de Graaff (Sepiroth, Façade, Phlebotomized). En vlak voor de opnames van Eighty Years' War vertrok de drummer, waardoor Michiel van der Plicht (Pestilence, God Dethroned, Toxocara, en nog heel veel meer) het album - op sessie-basis - heeft ingedrumd, terwijl Clemens Kerssies (Cliteater, Departure, Toxocara) de vacante kruk inmiddels heeft bezet.

Zo dan nu naar de muziek. Of misschien eerst heel even iets over het concept. Okay, iets meer dan heel even, want het verhaal - in combinatie met de muziek natuurlijk - verdient echt de aandacht. Eighty Years' War slaat uiteraard op De Tachtigjarige Oorlog, onze strijd tegen de Spanjaarden in de jaren 1568 - 1648. Een prima voedingsbodem voor boosaardige metal; Caedere is daarin niet de eerste, maar volgt hierin wel z'n eigen verhaal. Vooral de Inquisitie levert al genoeg stof (inspiratie) op om de smerigheid te laten terugkeren in de muziek. Pak het fraai vormgegeven boekje en de teksten er maar eens bij om het verhaal, het concept, zo compleet mogelijk mee te krijgen.

Het nummer Inquisition zelf is dan ook een agressief stukje death metal zoals de liefhebber dat graag wil horen - net als opener Iconoclasm (de beeldenstorm) trouwens. Van de tragere passages (zelfs wel naar doom neigend) van Council Of Blood (de zogenaamde bloedraad) en The Siege (Of Long Breath) - die laatste met stiekem relatief ingetogen maar zeer donkere fragmenten - gaat juist nadrukkelijk veel meer dreiging uit, een sfeer die Caedere heel goed weet neer te zetten wat mij betreft. Daarnaast geven deze ook de nodige afwisseling ten opzichte van het (overheersende) bruut beukende geweld.

War & Sorrow is een intermezzo (klassiek gitaar, viool, percussie) in de tijdgeest waarin dit concept zich afspeelt, strategisch geplaatst zo halverwege het album. Daarna lijkt Sea Beggars (de Geuzen) nog net wat zwaarder voor de dag te komen. Wat een imposante track, in al z'n traagheid (let ook eens op die frivole baslijntjes) zo overrompelend. Dit maakt alleen maar duidelijk dat Caedere goed heeft nagedacht over niet alleen het concept, maar ook de vormgeving naar muziek, en het verdelen van de tracks over het album. Hiermee wordt een optimale dynamiek bereikt, en komt de afwisseling goed naar voren. Mocht je de eerste nummers denken dat Caedere "alleen maar" brute death metal speelt, dan wordt gaandeweg het album het tegendeel bewezen.

Had ik al gezegd dat Eighty Years' War een moddervet, technisch death metal album van eigen bodem is? En dat ik het een aanrader vind voor de liefhebber van een ijzersterk uitgevoerd concept? Nou, bij deze dan!!!