Caliban - Gravity

• BandCaliban [DE]
• TitelGravity
• Release datum25-03-2016
• LabelCentury Media Records [DE]

Tracklist

01. Paralyzed
02. Mein Schwarzes Herz
03. Who I Am
04. Left For Dead
05. Crystal Skies
06. Walk Alone
07. The Ocean's Heart
08. brOKen
09. For We Are Forever
10. Inferno
11. No Dream Without A Sacrifice
12. Hurricane

Met Gravity in de achterzak keert het Duitse gezelschap Caliban weer terug in de eredivisie van de metalcore. Direct valt op dat het de heren menens is als de eerste tonen van Paralyzed zich een weg door je speakers naar buiten banen. Het venijn spat er vanaf. Dat is nog eens binnenkomen.

Caliban heeft een fanatieke aanhang waarop men zich altijd kan bogen. Ik kijk dan voorzichtig even terug naar wat ik zelf alhier over de twee voorgangers schreef. I Am Nemesis vond ik een beetje een inkakalbum. Opvolger Ghost Empire was al weer wat eigenzinniger. En Gravity is bij vlagen ronduit spetterend. Caliban maakt zich in al die jaren relevanter dan ooit zou ik willen concluderen.

Van echte experimenten is geen sprake. Caliban debiteert een heel vertrouwd geluid. Met puik Bay Area werk afgezet tegen herkenbare melodieuze momenten. Ik zal niet nog een keer zeggen dat dat van mij niet zo hoeft. Maar het lijkt er toch een beetje op dat de mierzoete cleane zang is teruggebracht tot een minimum. Zo loopt Caliban vanaf het met bijna-deathmetalriffs doorspekte Mein Schwerzes Herz heel gemakkelijk via het bloedagressieve Left For Dead naar het meer epische The Ocean's Heart om daar pas wat hymne-achtige momentjes in te lassen. Echt erg wordt het in het daaropvolgende brOken. Het ge'whoohoohoo' daarin kan zo op de langverwachte opvolger van Life Is Life van Opus. Google dat maar als u niet meer weet wat dat ook alweer was.

Goed, een klein smetje maar op een verder meer dan verdienstelijke schijf. Dat overigens wederom voorzien is van een werkelijk overrompelend geluid. Kwaliteit met een grote K waarmee de liefhebber goed bediend wordt. Nu kan een titel als 'Gravity' ook niets anders betekenen dan een plaat dat met beide benen stevig op de grond staat. Op een voorzichtige vrouwenstem en wat ijle toetsenpartijtjes na, is het rammen en stampen geblazen in een over elkaar heen buitelende mix van djent, core, thrash en deathriffs en ritmes zonder dat daarbij de herkenbaarheid van de song mee uit het oog verloren wordt.