Candlemass - The Door To Doom

• BandCandlemass [SE]
• TitelThe Door To Doom
• Release datum22-02-2019
• LabelNapalm Records [AT]
• PromotorHard Life Promotion [NL]
• Genre Doommetal

Tracklist

1. Splendor Demon Majesty
2. Under the Ocean
3. Astorolus - The Great Octopus
4. Bridge of the Blind
5. Death's Wheel
6. Black Trinity
7. House of Doom
8. The Omega Circle

Na een aantal half gelukte EP’s is Candlemass toch weer teruggekeerd aan het front met een nieuwe, heuse langspeler in de achterzak. Dit ondanks de aankondiging dat het uit 2012 stammende Psalms For the Dead het laatste album zou zijn. De band heeft er alles aan gedaan om weer wat van het klassieke Candlemassgevoel los te krijgen bij ons, de argeloze luisteraars. Zo heeft opperhoofd Leif Eidling niemand minder dan Tony Iommi weten te strikken voor een gastbijdrage. Daarnaast markeert The Door To Doom ook eens de terugkeer van zanger van het allereerste uur, Johan Längqvist. Om dat te vieren zien we ook nog eens het artwork van Epicus Doomicus Metallicus doorschemeren in het artwork dat deze boreling siert.

Nu hebben zowel collega Chris als ikzelf bij de laatste twee EP’s geconcludeerd dat het voor Leif Eidling heel moeilijk is om zijn diverse projecten qua muzikale stijl te scheiden. Soms hadden we idee of we nu naar Avatarium, Krux of Spiritual Beggars luisteren. Welnu, The Door To Doom zet de deur weer wagenwijd open naar …. de doom. Maar een totale terugkeer naar het aloude Candlemassgeluid is het allerminst.

Met dank aan de demonen van de peilloze diepten heeft de formatie rondom Leif Eidling weer de lade waarin de middellange doomepossen lagen, weten te openen. Log doch stuwend wordt er geopend met Splendor Demon Majesty. Direct zijn we gewaar van de beenharde sound die onomwonden wordt ontvouwd. Het klinkt alsof je op een lading kiezelstenen staat te kauwen. Eigenlijk is dat niet anders dan dat het op Death Thy Lover deed. Daarna gaat het tempo wel wat meer omlaag en geraken we middels Under The Ocean en Astorolus - The Great Octopus toch weer wat meer in de bekende doomsferen. Die laatste heeft dus een bijdrage van Tony Iommi aan boord.

House Of Doom is ook fraai met al zijn sinistere bijgeluidjes. We kenden die track natuurlijk al van de gelijknamige EP, alhier door Chris besproken. Die versie werd echter door Mats Levén ingezongen terwijl deze het dus moet doen met Johan Längqvist achter de microfoon. Dat brengt mij bij het meest opvallende aan deze plaat: de stem van Längqvist lijkt als twee druppels water op die van Mats Levén. Ik kan me bij vlagen niet aan de indruk onttrekken dat het Mats is die hier zingt. Dat maakt het niet slecht, maar geeft wel direct de volgende draai aan de nieuwe Candlemass: het is alsof je naar de eerste twee albums van Krux zit te luisteren. Zelfde sound, nagenoeg dezelfde sfeer. Dat maakt natuurlijk verder niets uit want het The Door To Doom is een uitstekende plaat geworden boordevol kwaliteitsmetal.

Dit laatste mag men eerder als een opmerkelijkheid opvatten dan als kritiek. De dagen van Epicus Doomicus en Nightfall liggen gewoon nog altijd ver achter ons. Dat betekent niet dat we bij de pakken neer moeten gaan zitten. De Lovecraftiaanse monsters komen je immers wel op de hielen met The Door To Doom. Candlemass is terug en zal beslist weer wat potten gaan breken met deze nieuwe plaat.