Carach Angren - Franckensteina Strataemontanus

• BandCarach Angren [NL]
• TitelFranckensteina Strataemontanus
• Release datum29-05-2020
• LabelSeason of Mist [FR]
• Genre Melodieuze/ Symfonische black metal

Tracklist

01. Here in German Woodland
02. Scourged Ghoul Undead
03. Franckensteina Strataemontanus
04. The Necromancer
05. Sewn for Solitude
06. Operation Compass
07. Monster
08. Der Vampir von Nürnberg
09. Skull with a Forked Tongue
10. Like a Conscious Parasite I Roam
11. Frederick's Experiments [bonus]

Voor Carach Angren heb ik al een zwak sinds ik de band ooit voor het eerst live zag spelen. Het theatrale aspect, de hoorspel-achtige allure, en natuurlijk de breed-georiënteerde muzikale aanpak spreken me enorm aan. En mij niet alleen. Want er is heel veel veranderd voor de band sinds dat optreden in een relatief klein zaaltje met nog maar een enkel album (Lammendam, 2008) in de bagage. Zowel de goed ontvangen albums als de steeds uitgebreidere en internationale tours rijgen zich aaneen. Helaas kent dat succes ook een keerzijde, want het oorspronkelijke trio ziet zich nu voor de taak om drummer Namtar (Ivo Wijers) te vervangen. Maar dat is niet voor hier en nu, eerst ga ik even kletsen over het zesde studio-album Franckensteina Strataemontanus.

Ik schreef net weliswaar breed-georiënteerd, maar in de basis is en blijft Carach Angren natuurlijk een band die haast wel model lijkt te staan voor symfonische black metal. Echter vind ik zo'n enkelvoudig label de band te kort doen. Hun aanpak is zo verfijnd, zo minutieus gecomponeerd en georkestreerd, dat het trio een geheel eigen stijl of genre toegedicht kan worden. Met hints naar horror-verhalen en -films en de opera- en theatrale aspecten is de band behoorlijk uniek in z'n benadering. Zeker als live-band ervaar ik Carach Angren als metal-overstijgend, zo knap vind ik hun benadering van niet alleen musiceren, maar ook het visuele aspect en van alles dat daar nog meer bij komt kijken.

Hoewel in de basis het geluid van de band dus herkenbaar (en voor mijzelf bijna vertrouwd) is, zijn er op Franckensteina Strataemontanus toch wel subtiele verschillen met voorgaand werk te constateren. Het tekent de drang naar progressie, experiment en durf dat het drietal zichzelf niet wil herhalen, en voortdurend op zoek blijft naar verdieping en verfijning. De combinatie van intro Here in German Woodland en aansluitend het eerste 'echte' nummer Scourged Ghoul Undead klinkt bijna filmisch, soundtrack-waardig. Het spreekt voor zich dat artwork, teksten en muziek een compleet verhaal vertellen, waar de makers uiteraard de nodige tijd in hebben gestoken; enerzijds om zich in het onderwerp te verdiepen, anderzijds om het gekozen concept op geheel eigen wijze uit te voeren.

In muzikaal opzicht klinkt Carach Angren op het eerste gehoor eenvoudiger en toegankelijker dan ooit tevoren. Het extreme metal-aspect lijkt wat te zijn terug gedrongen ten faveure van het verhalende karakter en de symfonische invulling. Minder extreem, maar zeker niet minder gelaagd of uitdagend. Eerder lijkt er sprake van minder uitersten, en juist een meer compacte aanpak. Nummers als titelnummer Franckensteina Strataemontanus en het voor Carach Angren-begrippen catchy The Necromancer maken dit duidelijk wat mij betreft. Evenals Monster raakt dat laatstgenoemde nummer bijna aan industrial, deze mechanische aanpak kennen we toch niet echt van de band.

Natuurlijk zijn alle tien (of elf - de zogenaamde bonustrack is ook ruim verkrijgbaar) composities elk voor zich volledig de moeite waard. En natuurlijk is de feitelijke afsluiter Like a Conscious Parasite I Roam een welgemikt slotakkoord, werkelijk een pareltje van een theatrale compositie. Ik kan me voorstellen dat menig (black) metal-purist afhaakt bij de vorderingen die Carach Angren in muzikaal opzicht maakt. Maar zelf ervaar ik de voortdurende progressie van deze band als een aanwinst voor de soms toch wat bekrompen metal-wereld. Zeker, Carach Angren is minder black en minder metal dan voorheen, maar juist als makers van zowel spannende muziek als verhalen worden de heren alleen maar beter. Ik ben dan ook benieuwd naar de toekomst, en - dichterbij hoop ik - wil ik vooral de band weer eens live zien.