Carcass - Despicable

• BandCarcass [GB]
• TitelDespicable
• Release datum30-10-2020
• LabelNuclear Blast [DE]
• Genre Melodieuze deathmetal

Tracklist

01. The Living Dead At The Manchester Morgue
02. The Long And Winding Bier Road
03. Under The Scalpel Blade
04. Slaughtered In Soho

Het Britse Carcass ontwikkelt zich voortdurend. Sinds de oprichting in 1985 hebben de (van oorsprong) grindcore pioniers geen release uitgebracht die naadloos leek op de vorige. Ook met deze nieuwe 4-track EP Despicable is dat weer het geval. Naar verluidt betreft het hier leftovers van de opnames voor de eerder dit jaar aangekondigde nieuwe langspeler Torn Arteries. Als teaser werd deze EP uitgebracht, zolang die aangekondigde full-length nog niet op de markt verschenen is.

De muziek dan. Met de songs van klassiekers als Necroticism (1991) of Heartwork (1993) valt dit nieuwe materiaal eigenlijk niet meer te vergelijken. Wel zijn er raakvlakken met Surgical Steel (2013). De bekende Carcass-ingrediënten zijn echter weer ruimschoots aanwezig: blastbeats, melodieuze gitaarsolo’s en de welbekende krijs van frontman Jeff Walker. Daarnaast zijn ook de van oudsher typerende lange songtitels gebleven.

Zo wordt The Living Dead At The Manchester Morgue opgeluisterd door blastbeats. Maar ook de van Swansong bekende cowbell komt onverwacht voorbij. Het nummer heeft daarnaast een sterk soloblok. The Long Winding Bier Road is eerder mid-tempo en wordt aan het eind zelfs opgeluisterd met keyboards. Slaughtered in Solo is ook meer mid-tempo van aard, heeft wat meer een rock & roll vibe en neigt daardoor meer naar de songs van Swansong. Sterkste song is echter Under The Scalpel Blade, een compact opgefokt typisch Carcass nummer met een aantal sterke hooks. Gitarist Bill Steer schudt de sterke riffs kennelijk nog steeds met gemak uit zijn spreekwoordelijke mouw.

Concluderend kan ik u dus vertellen dat Despicable vermakelijk nieuw Carcass materiaal betreft. Maar helaas is het niet meer zo wereldschokkend of verrassend als hun muziek begin jaren negentig ooit was. Laten we hopen dat Torn Arteries weer een aantal klassiekers-to-be herbergt. Tot die tijd zullen we het voorlopig eerst met Despicable moeten doen.