Cardinals Folly / Lucifer's Fall - Split

• BandCardinals Folly [FI], Lucifer's Fall [AU]
• TitelSplit
• Release datum22-03-2019
• LabelCruz Del Sur Music [IT]
• PromotorSure Shot Worx [DE]
• Genre Doommetal

Tracklist

Cardinals Folly:
01. Walvater Proclaimed
02. Spiritual North
03. Sworn Through Odin's & Satan's Blood
Lucifer's Fall:
04. Die Witch Die
05. Call Of The Wild
06. The Gates Of Hell

Een splitalbum van twee doombands die ik al langer ken, en hier ook al eerder besproken heb. Het Finse Cardinals Folly en het Australische Lucifer's Fall hebben de handen ineen geslagen, met label Cruz Del Sur als verbindende factor. Waarbij ik het opvallend vind dat geen van beide bands ooit eerder iets via dit label heeft uitgebracht. Hoe dan ook leveren beiden drie nummers aan, speciaal voor dit titelloze splitalbum.

Bij Deranged Pagan Sons, het laatste wapenfeit van Cardinals Folly, had ik een klein beetje mijn bedenkingen. Die zijn echter bij de drie hier ten gehore gebrachte nummers weer helemaal verdwenen. Walvater Proclaimed en Spiritual North voltrekken zich in het van de band bekende druilerige tempo, waarbij de uptempo oprispingen deze keer achterwege blijven. Klassieke doom metal ten voeten uit, met dreigende, slepende, logge riffs, en de kenmerkend galmende zang die zich zo goed leent voor deze specifieke stijl.

De schatplichtigheid aan oude helden blijft onverminderd aanwezig, maar stoort geen moment. Vooral de lange compositie Sworn Through Odin's & Satan's Blood maakt indruk. Nog net wat lomer, logger en onheilspellender ploegt en sleurt dit nummer zich voort. De riffs zijn net wat spannender, en er wordt ook net wat meer afwisseling in de zang gebracht. De kracht van herhaling wordt evengoed optimaal uitgebuit, zodat het heerlijk genieten is van deze bezwerende, authentieke doom-track.

De Australische collega's van Lucifer's Fall zijn een stuk actiever op release-gebied; deze split is hun derde, alleen dit jaar al. Evengoed hebben zij ook weer drie nieuwe tracks in elkaar gesleuteld. Waarbij ik het opvallend vind dat ook hier een tweedeling waar te nemen is tussen de eerste twee en de derde track. Maar dan in negatieve zin wat mij betreft: The Gates Of Hell is namelijk een uptempo punk-achtig nummer, dat totaal geen binding heeft met de overige vijf hier aanwezige, prima doom-tracks. Een absolute deceptie als afsluiter.

De andere twee nummers zijn oerdegelijke doomtracks, zoals we die van deze band kennen. Een tikje rauw, met ook kenmerkende zang, en vooral compacter dan die van de eerste band. Ik vind het vooral leuk om zo na elkaar twee diverse benaderingen te horen van wat toch een en hetzelfde genre is: klassieke doom metal. Mijn voorkeur gaat daarbij uit Cardinals Folly, omdat ik hun muziek toch net wat dreigender, sfeervoller vind dan die van Lucifer's Fall. Op het laatste nummer na heb ik dan ook genoten van een goed half uur aan puike doom.