Caronte - Wolves Of Thelema

• BandCaronte [IT]
• TitelWolves Of Thelema
• Release datum06-12-2019
• LabelVán Records [DE]
• PromotorSure Shot Worx [DE]
• Genre Doommetal, Sludgemetal, Stoner

Tracklist

01. Wolves of Thelema
02. 333
03. Hypnopyre
04. Queen of the Sabbath
05. Amalantrah Sonata
06. Quantum Ecclesia
07. Black Hole Dawn
08. Starway to the Cosmic Fire

Van de Italiaanse stoner/doomband Caronte besprak ik hier eerder al EP Codex Babalon (2016) en de derde langspeler Yoni uit 2017. In december 2019 werd het meest recente werkstukje Wolves Of Thelema aan de wereld toevertrouwd. Maar eens horen of er nog wat veranderd is in het Caronte-kamp. De bezetting is sinds het ontstaan in 2011 nog ongewijzigd, dat is ook al wel opvallend in deze tijden van bandhopping. Ook qua thematiek geen verrassingen, er wordt nog altijd geput uit het werk van Aleister Crowley, geen bijzonderheid in de duistere wereld van de heavy rock en metal.

Na een eerste beluistering kom ik tot de ontdekking dat ik er met bovenstaande observaties gedeeltelijk naast zit. De line-up van Caronte is in de basis weliswaar intact gebleven, maar het kwartet heeft op hun nieuwste album hulp gekregen van twee gastmuzikanten. Een tweede gitarist en een toetsenist zorgen voor een aanmerkelijk voller, meer gelaagd geluid dan ik van deze band gewend was. Een band waar ik zo af en toe moet denken is High On Fire, zeker in de spaarzame vlottere stukken.

Nog altijd is het een stroperige mengvorm van stoner en doom; occult, bezerend, soms hypnotiserend, en overwegend van een slopende traagheid. Overwegend, want Caronte is ook niet bang voor uptempo beukwerk, getuige een nummer als 333. De logge, distortte riffs laten vrijwel constant fuzz en en andere effecten horen, wat een heerlijke onheilspellende sfeer oplevert. Ondanks alle zwaarte bevat de muziek een gezonde dosis herkenbaarheid en melodie, zodat het geheel goed te volgen blijft. De spaarzaam ingezette toetsen en de rauwe zangstem zorgen voor een extra naargeestig sfeertje. Die combinatie van doom-aspecten en een soort van pakkendheid (ik durf de term gothic hier bijna niet te gebruiken) zorgt voor mij voor de grootste aantrekkingskracht van de muziek van Caronte.

Met een totaal van acht tracks en een gezamenlijke spelduur van minder dan drie kwartier lijkt het voor de hand te liggen dat de nummers wat compacter zijn dan voorheen. De muziek is dan ook wat directer dan op voorgaande releases, hetgeen wel degelijk zorgt voor iets meer toegankelijkheid. Doordat de heavy stijl gehandhaafd blijft hoef je echter niet bang te zijn voor te veel cheesyness; Caronte blijft een kwaadaardige, lompe stonerdoom-band die niks liever wil dan slopen en walsen.

Over dit nieuwe album Wolves Of Thelema ben ik opvallend positiever dan voorgaande releases. In mijn beleving heeft Caronte dan ook interessante progressie geboekt, en klinkt al lang niet meer zo eendimensionaal als in het (recente) verleden. De charme van rauwe, stuntelige middelmaat heeft plaats gemaakt voor degelijke songschrijverij en een opwindende, dynamische uitvoering. Dit had ik een paar jaar geleden niet verwacht!