Loading...

Checkmate - Immanence

Gepost in Reviews door Chris van der Aa op 09-08-2013

Tracklist

01. Days Slip By
02. Fake Golden Kingdom
03. Invictus
04. IMA
05. Moving Backwards
06. Despite The Years
07. Blank Page
08. Fragments
09. A Maze
10. By Any Means Necessary

Schaken is niet mijn ding, heb het spel nooit helemaal begrepen, dus schaakmat sta ik waarschijnlijk op voorhand al snel. Spannender gaat het er ongetwijfeld aan toe met de nog vrij nieuwe Franse band Checkmate. Online is de info vooralsnog vrij summier, de band heeft afgelopen jaar vooral veel opgetreden, en presenteert begin juni van dit jaar via het inmiddels welbekende collectief van Klonosphere haar debuutalbum Immanence.

De muziek van Checkmate straalt in eerste instantie veel energie en power uit. Rijk aan riffs en met vette grooves ramt de muziek zich door de speakers, terwijl afwisseling qua tempo en ritme tot kunst verheven worden. Ik moet daarbij regelmatig aan de landgenoten van Gojira denken, in positieve zin, terwijl anderzijds ook het 13 in een dozijn moderne metalcore gevaar op de loer ligt.

Opener Days Slip By stemt me gunstig, de gitaren zijn laaggestemd, de groove valt prettig binnen, melodie is aanwezig, de zang (soms ook vervormd) is prettig rauw. Dit nummer heeft een beetje een nu metal achtige feel, waarbij ik aan Coal Chamber moet denken. Wat ik overigens helemaal niet vervelend vind. Het nummer is vooral gebaseerd op de vette groove, maalt niet om snelheid en is gewoon lekker lomp.

Fake Golden Kingdom moet het daarna hebben van een soort van opgefokte sfeer. Hier klinkt de band meer naar hard- of metalcore, compleet met cleane-zang-afwisseling-in-het-refreintje. O ja, en de onvermijdelijke breakdown natuurlijk. Dit is zo'n nummer dat ik bedoelde met het standaard metalcore gevaar. Daarnaast duurt het me ook te lang. Deze lijn wordt in de navolgende nummers Invictus en I.M.A. voortgezet, moderne krachtige metal, goed uitgevoerd, vooral lekker energiek, maar we hebben dit al wel vaker gehoord.

Despite The Years wordt na adempauze Moving Backwards weer wat minder gedomineerd door de metalcore rage, en klinkt ook wat minder geforceerd naar mijn mening. Nog steeds bruut, maar met een zekere swing, en uiteraard een melodieuze passage. Ingeboet qua snelheid, maar een pluspunt voor de groove, lekker gitaarwerk. Het gevoel van dit nummer wordt voortgezet in het begin van Blank Page, dat opent met een fijn gitaartje en een swingende drumpartij. Dit is op zich wel een apart nummer, na zo'n twee en halve minuut gaat het akoestisch verder en .... meer verklap ik niet.

Het instrumentale Fragments is wederom lekker swingend, hierop kan ik bijna niet stil blijven zitten, al is het nummer in de context van dit album bijna relaxed te noemen. Dit blijkt voor mij nog niet helemaal het laatste hoogtepuntje van het album, want A Maze mag er zeker ook nog wezen, het bevat de nodige nu/groove metal achtige melodie, en aangenaam drumwerk. Afsluiter By Any Means Necessary kan me dan weer minder bekoren, zal ongetwijfeld een kwestie van smaak zijn.

Checkmate heeft voor de moderne harde metal liefhebber zeker wel een en ander in petto, ik zit zelf op fifty fifty, zeker de wat minder snelle en meer groovende stukken bevallen me prima, maar daar waar Checkmate overdreven met z'n krachten meent te moeten gaan smijten haak ik af. Een album met twee gezichten dus, naar mijn mening. De toekomst kan uit gaan wijzen waar deze band heen wil.

Julien Lebon -­ Vocals

Fabien Gagniere -­ Guitar/Vocals

Franklin Dumas -­ Guitar

Simon Cotier­ -Bass