Civilization One - Calling The Gods

• BandCivilization One [DE]
• TitelCalling The Gods
• Release datum16-11-2012
• LabelLimb Music [DE]

Tracklist

01. Aazis
02. Calling The Gods
03. The Land In Flames
04. Archangel
05. Evil Eye
06. Hell Awaiting
07. True Believer
08. Reunite
09. The Supernatural Virtue
10. New World
11. Spirit In The Wind
12. Believing The Dream
13. Dreams Of Fire

Civilization One is een internationaal gezelschap aan muzikanten dat in 2006 bij elkaar kwam, met leden uit Sri Lanka, Frankrijk, Italië en Brazilië. Weliswaar niet de grootste muzikanten uit de scene, maar met bands achter de namen als Firewind, Power Quest, Secret Sphere, Iced Earth en Heavenly kan er gerust van ervaring gesproken worden. Tegelijk geven die bandnamen een indicatie van de muziek die we kunnen verwachten: onvervalste melodieuze power metal.

Overigens is de oorspronkelijke bezetting al weer aardig gewijzigd. In 2007 kwam het debuut Revolution Rising uit, dat goed ontvangen werd. Echter viel de band in 2010 uit elkaar na het uitblijven van een platendeal voor beoogd album nummer twee Calling The Gods. Twee jaar later wordt een nieuwe poging gedaan, en vindt de band onderdak bij Limb Music. Zo verschijnt eind 2012 alsnog Calling The Gods; onder de bezielende leiding van (de Sri Lankaanse) zanger Chity Somapala maakt de band in een geheel gereviseerde uitvoering dan ook een doorstart, met tegenwoordig Duitsland (waar deze muziek het altijd goed doet) als thuisbasis.

Na het Oosters klinkend intro Aazis komt Calling The Gods lekker stevig voor de dag met het titelnummer. Dubbele basdrums, gierende gitaren, flitsende solo’s, (sterke) cleane zang, catchy refreintjes en tempowisselingen. Alle ingrediënten zijn aanwezig voor een lekker potje onversneden heavy metal. The Land In Flames bevestigt dit beeld en bevat zowel sterke heavy headbang ritmes als een pakkend refrein. De muziek wordt ten allen tijden toegankelijk gehouden.

Tracks als Evil Eye en Reunite laten de 'softe' kant van de band horen, en dat is wat mij betreft iets te veel van het goede. In de andere tracks wordt al genoeg ruimte gemaakt voor akoestische, ballad-achtige passages zo men wil, en epische stukken. Om dan ook nog apart twee specifieke ballads er tussen te zetten maakt de boel wel erg cheesy naar mijn mening.

Met Hell Awaiting wordt de muziek in eerste juist weer lekker heavy, een best verrassend begin. Helaas komt dat begin van het nummer verderop niet meer terug, maar kabbelt het nummer iets te makkelijk door. Ook lekker is True Believer, meezingbaar, maar ook met lange uithalen en snellere stukken. En vergeet die gitaarsolo niet! Supernatural Virtue is ook nog zo'n lekkere vlotte stamper met flitsend gitaarwerk.

De sectie bonustracks bevat materiaal dat nadrukkelijk bedoeld is voor de Sri Lankaanse markt. Zo is Dreams Of Fire gecomponeerd voor de nationale Olympische ploeg voor de Spelen van Londen 2012. Believing The Dream werd geschreven voor het nationale cricket team van Sri Lanka voor het WK cricket 2011. Dat is dan ook te horen, want het zijn erg commerciële tracks, bestemd voor de massa, en doen afbreuk aan de kracht van het overige songmateriaal.

Al met al hink ik op twee gedachten over dit album. De vlotte power metal nummers bevallen me prima, daar klinkt de band krachtig, lekker pittige heavy metal. Maar Calling The Gods bevat ook wel een paar minder spannende stukken: zoetsappige ballads en behoorlijk commercieel materiaal, vooral naar het eind van het album toe. En dat laat dan toch een beetje een vervelende nasmaak achter. Ik weet het, dat is ook een kwestie van smaak, want ik zou niet durven beweren dat het materiaal dat me niet bevalt, niet ook gewoon sterk wordt uitgevoerd. De liefhebber zal er van smullen.