Columbarium - The Morbidious One

• BandColumbarium [BE]
• TitelThe Morbidious One
• Release datum29-09-2023
• LabelArgonauta Records [IT]
• PromotorGrand Sounds PR [UA]
• Genre Doommetal

Tracklist

01. Eyes Bleed Black
02. The Morbidious One
03. Rivers of Blood
04. Redemption
05. Barefoot on the Moon
06. Our Glorious Ways
07. A Cure For Everything/Get Back Alive?

In mei van vorig jaar maakte ik kennis met de Belgische doomband Columbarium middels hun single / EP Rivers Of Blood. Op dat moment werd voor later dat jaar een album beloofd: The Morbidious One. Het heeft even geduurd, Columbarium heeft inmiddels onderdak gevonden bij Argonauta Records, en het beloofde album verscheen een week geleden. Ik hoop dat mijn verwachtingen niet te hooggespannen zijn gebleken.

Album-opener Eyes Bleed Black was al eerder als single verschenen, en blijkt een prachtige voorbode te zijn geweest. Met z'n bijna plechtige atmosfeer misstaat het nummer geenszins als ouverture: de mis kan beginnen! Het ingetogen midden-gedeelte (waarin Esmee van Tyrant's Kall nog even mag mee-fluisteren) is werkelijk een prachtige spannings-opbouwer. Vooral bij de (gelaagde) riffs moet ik behoorlijk denken aan Akelei; dat strekt tot aanbeveling! Het is de melodieuze touch die het wat zwaardere doom-gehalte meegeeft dat overeenkomstig is.

Titelnummer The Morbidious One vervolgt, en doet dat op heerlijk onheilspellende wijze. Log, traag, zwaar, en toch zo beklijvend en stiekem-melodieus dan wel pakkend, zeker wanneer ook de atmosferische toetsen-lijntjes nog hun intrede doen. Spanning alom, en dan een break die ik niet heb horen aankomen, geweldig! Dat ga ik dus echt nog niet verklappen, dat moet je als luisteraar zelf ervaren. Echt sterk gedaan hoor! Rivers Of Blood had ik al eens besproken, dus dat mag je hier teruglezen.

Ook Redemption was al te horen via het bekende video-kanaal, en maakte uiteraard ook indruk. Minder verpletterend, misschien iets rauwer, voorzien van subtiel-dissonante gitaarleads, en opnieuw indruk makend met zo'n opbouw van het midden uit. Columbarium wentelt zich daarmee in klassieke doomsferen met die typerende dynamiek als grote aantrekkingskracht. Op de chant van het korte intermezzo Barefoot On The Moon horen we een tweede gastbijdrage, deze keer Michelle Nocon. Aansluitend gaan we via Our Glorious Ways naar het slotakkoord A Cure For Everything/Get Back Alive? Een bijzondere titel voor een bijzondere track, die verrassend opzwepend start.

Sterke verwachtingen zorgden er voor dat ik dit album kritisch benaderde. En dan nog ben ik omver geblazen door wat ik hier hoorde. Ik vind The Morbidious One een van de sterkste doomplaten die ik de laatste paar jaar hoorde. Gestoeld op klassieke waarden, productioneel eigentijds, en boordevol beklijvende atmosfeer. Ik vrees dat mijn beschrijving hier niet eens recht doet aan Columbarium's eerste langspeler, maar ik vind dit dus echt een geweldig album!