Conorach - Through the Ages

• BandConorach [NL]
• TitelThrough the Ages
• Release datum07-03-2014
• LabelEigen beheer

Tracklist

01. The Finest Hour
02. The Journey
03. To Rule Them All
04. Messenger of Kings
05. Laissez Fair
06. A Wanderer's Lament
07. Of Spices and Gold
08. Vengeance Descends
09. Migrator
10. Thoughts of the Waves

Conorach is een power metalband uit Rotterdam. Hun muziek verenigt de energie van metalmet de melodieën van traditionele Europese folkmuziek tot een explosief geheel met eenprogressief randje. In de teksten verhalen zij als moderne barden over historische avonturen,epische veldslagen en de ervaringen van individuele helden. Dit leidt tot een combinatie vanelementen die zowel fans van traditionele heavy metal als liefhebbers van een modernergeluid zal aanspreken.

Tot zover laat ik de band even zichzelf voorstellen. Conorach debuteerde in 2006 met demo A New Day Rising, in 2008 gevolgd door hun eerste volledige album Tales From The Tavern. Sindsdien is het, uitgezonderd de nodige optredens (ook in het buitenland!), relatief stil rond de band. In maart van dit jaar meldt de band zich weer aan het platenfront: het tweede album Through The Ages verschijnt.

De met passie gebrachte 'stoere-mannen-metal' is op klassieke leest geschoeid, en klinkt lekker toegankelijk. De folk-elementen zitten 'm vooral in het verhalende karakter van de muziek (en de teksten natuurlijk), niet zozeer in de instrumentale invulling; die is namelijk over het algemeen 'gewoon' klassiek heavy metal. Al zijn er wel een paar nummers die net een iets meer folky benadering hebben, zoals To Rule Them All, Laissez Fair en Of Spices And Gold. En afsluiter Thoughts Of The Waves natuurlijk, al lijkt me dit eerder een soort zeemansliedje. Toppunt hiervan is natuurlijk het ingetogen A Wanderer's Lament, een zeer opvallende verschijning op dit album. Hierbij had ik eigenlijk graag een Nederlandse tekst gehoord, om het verhalende karakter en de 'lokale' geschiedkundige vertellingen nog meer te benadrukken.

De muziek dendert dus prettig de gehoorgangen binnen, en laat wel een pakkende indruk achter. Beste voorbeeld hiervan is denk ik Migrator, dat alles in zich heeft dat een traditioneel heavy/power metal nummer nodig heeft. Zeker het epische karakter spreekt me aan, het heeft wel wat weg van klassieke Iron Maiden. Conorach heeft in de loop der jaren wel geleerd hoe ze hun liedjes moeten schrijven. Het aangenaam volle geluid zal ook zeker debet aan zijn de prettige luisterervaring.

Toch ben ik in puur muzikaal opzicht niet helemaal overtuigd. Hoewel een aantal nummers lekker blijven hangen vind ik de nummers soms wat kaal. Ik denk dat zeker met de toetsen wel wat meer kleur en fleur gebracht had kunnen worden. Dat de nadruk ligt op het gitaarwerk is dan wel weer prettig, niks mis mee; en ook de ritmesectie kwijt zich prima van z'n taken.

Dan wil ik als laatste toch nog een heikel punt aansnijden: ik trek de zang totaal niet. Gelukkig is dit niet het type power metal waar de hoofdrol voor de vocalen is weggelegd; dat zou bij Conorach ook niet gaan werken. In nummers als A Wanderer's Lament en Thoughts Of The Waves gaat het nog wel, omdat het daar meer een kwestie is van vertellen in plaats van zingen. Maar daar waar er meer melodieus, krachtiger of hoger gezongen dient te worden, haken de vocalen vaak af. Slim om het dan ook gewoon niet te doen, maar ik mis de die afwisseling in de zang wel.

Dat weerhoudt me er echter niet van om van de meeste nummers van Through The Ages te kunnen genieten. De klassieke power metal is catchy genoeg om de glimlach om de mondhoeken te behouden, en de ledematen te laten meebewegen. Ik denk dat Conorach het op een festival ook prima zal doen, dit lijkt me fijne live-muziek om bij het komende zomerweer een paar pilseners weg te tikken.