Cradle of Filth - Total Fucking Darkness (2014 re-issue)

• BandCradle of Filth [GB]
• TitelTotal Fucking Darkness (2014 re-issue)
• Release datum05-05-2014
• LabelMordgrimm [GB]
• PromotorInfektion PR [PT]

Tracklist

Spattered in Faeces
The Black Goddess Rises
As Deep as Any Burial
Unbridled at Dusk
The Raping of Faith
Fraternally Yours, 666
Devil Mayfair (Advocatus Diaboli)
The Black Goddess Rises
Seance and Mandrake [Instrumental]
The Raping of Faith
Unbridled at Dusk
Hekate Enthroned [Instrumental] )

Aan de vooravond van The Principle Of Evil Made Flesh uit 1994 was er eerst Total Fucking Darkness. Deze beruchte derde demotape van de Britse vleermuizenband Cradle Of Filth had ik vroeger ergens op een (gekopieerde) tape. Die is verdwenen en diep weggezakt. In die zin voelt deze compilatie als een warm bad vol nostalgisch maagdenbloed. Waarom er voor gekozen is niet de oorspronkelijke trackvolgorde aan te houden, is een mysterie van Sherlock Holmesproportie. Maar goed, aan de opnamen zelf lijkt weinig te zijn gerommeld en je moet van ambachtelijke metal zoals dat in het tapetraderstijdperk gewoon was, houden om dit te waarderen.

Het pakket bestaat dus uit de Total Fucking Darkness-demo en is verder aangevuld met enkele rehearsalopnamen en in de vorm van Spattered In Faeces een overgebleven nummer dat stamt van de beruchte Goetia-sessies. Naar de standaarden van de vier- en achtsporenopnamen is de kwaliteit toch erg goed te noemen. Al zijn mijn oren gekweekt in de jaren '80 en '90 dus kan ik slecht beoordelen of dat ook geldt voor oren die een decennium later in de ‘rubberen tegelomgeving’ van de pro-tools gekweekt zijn.

The Black Goddess Rises is het enige nummer dat het debuutalbum haalde. Twee rudimentair klinkende versies staan hier op. De één nog wat meer op death metal gericht en de ander (de Total Fucking Darkness-versie) alweer wat meer neigend naar de gothic/black klanken van The Principle Of Evil Made Flesh. De rest van het verhaal zweeft hier tussenin. Cradle Of Filth klinkt hier loodzwaar en ongelooflijk bruut. Vergeleken hierbij is de band gedurende haar opmars behoorlijk veranderd in een uiterst beschaafd klinkend metalorkestje. Bijzonder is dat de band al die tijd al driftig experimenteerde met het typische toetsenwerk dat Victoriaanse horrordimensies aan de muziek toevoegt. Daarnaast weeft men bij vlagen het bekende, sterke melodieus gitaarwerk in het geweld. Bijzonder omdat dergelijke stijlen destijds nog wat onwennig copuleerden met elkaar.

Het openingsnummer Spattered In Faeces is hét hoogtepunt. Afstammend van die sessie voor die LP die nooit het daglicht heeft mogen aanschouwen. Volgens de overlevering het enige overblijfsel van die sessie. En tegelijkertijd het meest gestructureerde nummer op deze release. Ook hier weer een sterke eigenzinnige mix tussen death, black en gothic metal. Laat je niet misleiden door de Cannibal Corpse-achtige titel. Cradle Of Filth was een zeer getalenteerde band vol met te gekke ideeën. Het is alleen maar goed dat dit nog eens onder de aandacht wordt gebracht.