Crypt Sermon - The Ruins of Fading Light

• BandCrypt Sermon [US]
• TitelThe Ruins of Fading Light
• Release datum13-09-2019
• LabelDark Descent Records [US]
• PromotorSure Shot Worx [DE]
• Genre Doommetal

Tracklist

01. The Ninth Templar Black Candle Flame
02. Key Of Solomon
03. Our Reverend's Grave
04. Epochal Vestiges
05. Christ is Dead
06. The Snake Handler
07. Oath Of Exile
08. Enslave the Heathens
09. Beneath the Torchfire Glare
10. The Ruins of Fading Light

In het voorjaar van 2015 was ik prima te bespreken over het debuutalbum Out Of The Garden van de Amerikaanse doomband Crypt Sermon. Ik had het toen vooral over de schatplichtigheid aan Candlemass. Ik beloof direct: die naam zul je hier niet tegen komen. Want op hun tweede album The Ruins Of Fading Light heeft de band het in muzikaal opzicht over een behoorlijk andere boeg gegooid.

Dat verklaart misschien ook de tijdspanne van vier en half jaar die beide albums scheiden. Met terugwerkende kracht is misschien ook wel te constateren dat Crypt Sermon ook op hun debuut nog een beetje zoekende was. Naast de redelijk lange composities (gemiddeld langer dan op het debuut) vallen op het eerste gezicht vooral drie korte tracks op. Dit zijn intermezzo's die eerder doen denken aan de Middeleeuwen en folkloristische muziek dan aan metal uberhaupt. Ook in diverse andere tracks horen we die folk-invloeden terug komen, hoewel niet al te nadrukkelijk (in Key Of Solomon bijvoorbeeld).

De muziek die hier ten gehore wordt gebracht zou ik eerder omschrijven als epische (heavy) metal dan als doom. Nou hebben die beide subgenres wel genoeg raakvlakken, maar het totaalplaatje klinkt hier toch duidelijk anders. En dat vind ik toch wel even omschakelen na het zwaardere Out Of The Garden. Is de opvolger daarmee een mindere plaat geworden? Nou nee, niet direct. Want ondanks dat het geluid van het debuut me enorm aansprak, lijkt op deze nieuwe plaat wel degelijk sprake van groei in compositorisch opzicht.

Hoewel er niet echt een titel boven uit springt, weten zeker de langere composities van begin tot eind te boeien. Regelmatig komen fraaie gitaarsolo's voorbij, en ook de zang van Brooks Wilson is een stuk meer gevarieerd geworden. Soms worden ook subtiele toetsenlijntjes ingezet om het geluid wat voller te maken. Our Reverend's Grave en het afsluitende titelnummer The Ruins of Fading Light lijken me goede voorbeelden van genoemde constateringen.

Grappig genoeg vind ik juist de Black Sabbath/Dio aanpak die ik tijdens mijn bespreking van het debuut noemde hier bij vlagen nog wel van toepassing. Aan die stijl moet ik namelijk wel regelmatig denken bij het beluisteren van tracks als The Snake Handler en Beneath the Torchfire Glare. En dat is toch geen slecht teken vind ik. Ondanks dat ik in eerste instantie wat bedenkingen had ten opzichte van dit album, blijken er na meerdere luisterbeurten genoeg aanknopingspunten voor een positieve waardering. En blijf ik toch de term doom metal hanteren voor deze muziek, waarbij ik vooral de mystieke, donkere atmosfeer leidend vind. Uiteindelijk blijken de verschillen toch minder groot dan ik bij de eerste luisterbeurt bedacht had. Ik denk dat doomfans nog altijd uit de voeten kunnen met deze nieuwe Crypt Sermon.