Crypta - Echoes Of The Soul

• BandCrypta [BR]
• TitelEchoes Of The Soul
• Release datum11-06-2021
• LabelNapalm Records [AT]
• PromotorHard Life Promotion [NL]
• Genre Deathmetal, Thrashmetal

Tracklist

01. Awakening
02. Starvation
03. Possessed
04. Death Arcana
05. Shadow Within
06. Under The Black Wings
07. Kali
08. Blood Stained Heritage
09. Dark Night Of The Soul
10. From The Ashes

Na het uitbrengen van een paar aardige thrash metal-albums viel het Braziliaanse combo Nervosa in twee blokken uiteen. Gitariste Prika Amaral bleef alleen achter en formeerde een nieuwe Nervosa. Bassiste en zangeres Fernanda Lira en drummer Luana Dametto pakten door met hun nieuwe band Crypta, waarbij versterking werd gevonden met de gitaristen Sonia Nusselder (Cobra Spell, Burning Witches, Sepiroth, Ursinne) en Tainá Bergamaschi (Hagbard). Echoes Of The Soul is hun proeve van bekwaamheid.

Ik vind het wel grappig om te constateren dat beide dames-bands qua stijl behoorlijk op elkaar lijken, juist na de split. Waar Nervosa van oorsprong een pure thrash-band was, laat de nieuwe Nervosa al wat meer death-invloeden toe, terwijl Crypta nog veel nadrukkelijker die death metal-kant op gaat.

Sfeervol donker en dreigend, bereidt het 55 seconden durende intro Awakening de luisteraar voor op de naderende wreedheid van Echoes of the Soul. Tracks als Starvation, Kali en Blood Stained Heritage zetten een onbeheersbare storm van pure woede en strijdlust op, snelheid en agressie gaan hand in hand. Fernanda is weliswaar niet de best denkbare zangeres, maar haar hese geschreeuw doet het prima bij deze energieke metal.

Under The Black Wings (met opnieuw een dreigend intro) en Dark Night Of the Soul laten een langzamere en meer heavy, duistere kant van Crypta horen. Deze nummers laten ook de veelzijdigheid van de band horen, waarin ook voorzichtige uitstapjes naar black metal te horen zijn. Ook in bijvoorbeeld Possessed komt die invloed wel wat naar voren. Death Arcana doet in de langzamere gedeelten juist weer heel erg aan Morbid Angel denken.

Onder de streep blijft er een oerdegelijk album over van vier uitstekend musicerende dames. Vanuit een basis van old school death metal worden uitstapjes daarbuiten niet geschuwd. Strak drumwerk en een groovende basgitaar laten alle ruimte voor twee gitaristen om lustig te strooien met frivole leads - vaak met opvallende melodieuze inslag - en prima solo's. De Nervosa-splitsing valt daarmee in het voordeel van de luisteraar uit, want beide partijen komen voor de dag met goede albums, die prima naast elkaar kunnen bestaan.