Däng - Mönstrum Ex Machina

• BandDäng [US]
• TitelMönstrum Ex Machina
• Release datum26-02-2016
• LabelEigen beheer
• PromotorNo Remorse Records [GR]

Tracklist

1. Hydra (09:39)
2. Cerberus (05:45)
3. Sirens (10:45)
4. Gorgons (07:56)
5. Minotaur (15:00)

Twee jaar geleden was ik prima te spreken over het debuutalbum Tartarus: The Darkest Realm van de Amerikaanse metalband Däng. Hun eigenwijze mix van heavy rock, metal, doom en progressieve elementen leverde een meeslepend en uiteindelijk lekker in het gehoor liggend album op. Nu is er de opvolger Mönstrum Ex Machina, die in eerste alleen digitaal (later ook op CD) in eigen beheer is verschenen, terwijl het Griekse No Remorse opnieuw de distributie van het album in Europa verzorgt. Ik vind het eigenlijk best bijzonder dat Däng nog niet door een label is opgepikt.

Want hoe eigenzinnig de muzikale potpourri van deze band op papier ook mag klinken, wanneer je Mönstrum Ex Machina eens goed beluistert moet je toch tot de conclusie komen dat het een alleszins prettig beluisterbaar geheel is. En nog beter is als z'n voorganger. Opnieuw is het album opgehangen aan een concept vanuit de Griekse mythologie. In vijf monsterlijke tracks wordt elk een wezen uit die mythologie beschreven, hetgeen op aangename wijze ontaardt in epische metal-tracks.

Een vijftal nummers om je vingers bij af te likken wat mij betreft. De basis van de muziek van Däng ligt ergens in de klassieke heavy metal, die wordt bepaald door en spervuur van riffs en een swingende ritme-sectie. Daar worden dan naar believen allerlei invloeden uit andere subgenres aan toegevoegd. Dat gaat dan van Floydiaanse psychedelica, via progressieve rock tot al dan niet Sabbathiaanse doom metal.

Op het eerste album was nog wel eens wat sprake van ambient en gothic invloeden, maar die hoor ik eigenlijk niet zo meer terug. De muziek is wat directer, en, ondanks de lengte, de nummers ook wel wat compacter. Waardoor zelfs de epische afsluiter Minotaur met z'n speelduur van een kwartier geen seconde de tijd krijgt om te vervelen. Dat vind ik denk ik nog wel de grootste verdienste van Däng. Het maken van spannende, intrigerende muziek, met allerlei zijstraatjes en ingewikkeld aandoende, 'technische' patroontjes; en dat geheel dan toch relatief eenvoudig, of in elk geval pakkend laten klinken.

Ik laat me heerlijk meeslepen met deze combinatie van vertrouwde (old school metal) en nieuwsgierig makende (psychedelica, lichte prog) muziek. Mij hebben deze Amerikanen voor de tweede keer beet; ik raak voorlopig nog niet uitgeluisterd met Mönstrum Ex Machina! Luistertip: Sirens (met gastvocalen van Samantha Morgan).