Däng - Tartarus: The Darkest Realm

• BandDäng [US]
• TitelTartarus: The Darkest Realm
• Release datum27-01-2014
• LabelNo Remorse Records [GR]
• PromotorSure Shot Worx [DE]

Tracklist

01. Sisyphus
02. Salmoneus
03. Titans
04. Ixion
05. Danaides
06. Tityos
07. Tantalus

Däng (hoe spreek je dat eigenlijk uit?) is een nieuwe Amerikaanse rock/metalband die zich niet makkelijk in een hokje laat plaatsen. Progressief is een label dat ze er zelf op plakken, maar dat is natuurlijk wel erg makkelijk. Laat ik debuutalbum Tartarus: The Darkest Realm maar eens onder de loep nemen om er achter te komen waar het bij Däng om gaat.

Qua concept is dat in elk geval duidelijk: Tartarus (of Tartaros) is een deel van de onderwereld uit de Griekse mythologie, het grote, treurige rijk onder de aarde. In dat schimmenrijk zwaaide de god Hades (de broer van de oppergod Zeus) de scepter, waarmee deze ook de leiding had over dit meest onherbergzame deel van de onderwereld. In deze Tartarus werden de geesten van de gestorvenen, die in het leven slechte dingen hadden gedaan of de goden hadden uitgedaagd, gestraft. Onder hen waren bijvoorbeeld Tantalus (die van die kwelling) en Sisyphus. Waarmee thema, artwork en songtitels alvast verklaard zijn.

Dan over de muziek van Däng. De basis daarvan lijkt me klassieke heavy rock met een progressief tintje, waarin verder invloeden van gothic, dark-rock/metal en doom zijn verweven. De muziek bevat gewoonlijk veel gitaarwerk en heavy riffs, maar ook uitgesponnen, al dan niet ambient, passages (vooral intro's). De zeven titels zijn verdeeld over ruim 50 minuten aan muziek, verwacht dus geen korte compacte nummers. Zoals het concept eigenlijk al aangeeft is ook de muziek zonder meer zeer duister van aard, waarmee inhoud en vorm prima in overeenstemming zijn.

Muzikale invloeden die aangehaald worden zijn onder anderen Black Sabbath, Led Zeppelin, Danzig, Tool en The Mission. Laat ik nou net het meest zien in laatstgenoemde; zoals wel vaker bij dark/gothic-achtige rock of metal is er inspiratie uit de jaren '80 gothic/new wave scene te bespeuren. Zo ook hier, en dat zit 'm dan vooral in de donkere, gedragen/pathetische vocalen. Al is ook voor elk van de andere genoemde bands iets te zeggen: de grootsheid, het logge en de meeslependheid van Black Sabbath, het mystieke van Led Zeppelin, de eigenzinnigheid van Tool, en het rebelse van Danzig. Dit alles wordt door Däng aaneen gesmeed tot een eigenwijs maar zeer smakelijk geheel. Fraaie, sfeervolle plaat!