Dark Buddha Rising - The Black Trilogy

• BandDark Buddha Rising [FI]
• TitelThe Black Trilogy
• Release datum26-10-2018
• LabelSvart Records [FI]
• Genre Doommetal, Drone / Ambient

Tracklist

01. Enneargy
02. Enneanacatl
03. Enneathan
04. Enneathan
05. Transperson I
06. Transperson II
07. Transcent
08. Nog Uash'Tem
09. Ashtakra I
10. Ashtakra II
11. Chonyidt 45
12. Sol'Yata
13. Intro
14. Se Y Es
15. Atra-Hasis
16. Nihilvana
17. Dapuris

In 2013 was ik redelijk onder de indruk van Dakhmandal, toen al het vijfde album van de Finse band Dark Buddha Rising. Het was mijn kennismaking met die band, een hele aangename dus. Daarna ben ik de band eigenlijk al weer een beetje uit het oog verloren. Maar dat gemis kan ik nu in een klap goed maken, want eind vorig jaar verscheen The Black Trilogy, een samenvoeging van de eerste vier albums van Dark Buddha Rising. Waarom dan Trilogy? De drie albums Ritual IX (2008), Entheomorphosis (2009) en Abyssolute Transfinite (2011) zijn toen ook apart opnieuw uitgebracht, en vormen als verzamelaar de basis van The Black Trilogy. Het eerste album I (2007) is in demo-vorm als een soort extraatje toegevoegd.

En zo heb ik dus vier en half uur aan muziek - in digitale vorm, figuurlijk dus - voor mijn neus liggen. Die voor mij onmogelijk is om in een keer te beluisteren. De composities zijn van bovengemiddelde lengte - twintig minuten is geen uitzondering - en slepen zich overwegend langzaam voort in voortdurende herhalingen. Verre van pakkend, des te meer hypnotiserend, bezwerend en vooral psychedelisch. Hoewel sludgy doom de hoofdmoot genoemd kan worden, is drone nooit ver weg. Al met al een behoorlijk duister goedje, dat wordt versterkt door de thematiek van Oosterse (donkere) religie en occultisme.

Zang is maar bijzaak voor Dark Buddha Rising; daar waar vocalen worden ingezet betreft het gebed-achtige passages of juist woest, overstuurd of zelfs hysterisch klinkend geschreeuw. Eigenlijk nooit klassieke zang dus. De basis van de muziek bestaat uit basic drone/doom-geluiden, met boze, vaak naar sludge neigende gitaarriffs, donkere, dreigende synthesizerklanken, een zeer logge basgitaar, en vaak voorzien van ritmisch afwijkende percussie en getrommel.

Liefhebbers die bekend zijn met Dark Buddha Rising hebben de reguliere albums natuurlijk al lang in hun bezit. Ik ben zelf erg blij met deze verzameling, en vooral erg verheugd dat ik in de gelegenheid ben gesteld om met meer muziek van deze Finse band in aanraking te komen. Ik baal er van dat ik niet eerder de keuze gemaakt heb om me hier in te verdiepen. Dat is namelijk alleszins de moeite waard! Het is heerlijk om me mee te laten voeren, en onderdompelen, in de donkere wereld van Dark Buddha Rising. Om het even welk album brengt me in bezwerende sferen. Maar nooit meer dan een album per keer; meer is overkill, het is en blijft immers loodzware kost.