Delain - Hunter's Moon

• BandDelain [NL]
• TitelHunter's Moon
• Release datum22-02-2019
• LabelNapalm Records [AT]
• Genre Symfonische metal

Tracklist

01. Masters of Destiny
02. Hunter's Moon
03. This Silence Is Mine
04. Art Kills
05. Hands of Gold (live)
06. Danse Macabre (live)
07. Scarlet (live)
08. Your Body Is a Battleground (live)
09. Nothing Left (live)
10. Control the Storm (live)
11. Sing to Me (live)
12. Not Enough (live)
13. Scandal (Queen cover) (live)
14. The Gathering (live)

Delains EP’s hebben tot nu toe verschillende meningen bij mij uitgelokt en hun nieuwste aanwinst Hunters Moon moet er nu ook aan geloven. Delain blijft een band die soms weet te verrassen en soms afzwakt naar regelrecht poppy materiaal. De laatste albums hebben dat beide ook gedaan, dus de vraag is altijd maar welke kant daarvan ze kiezen om mee verder te gaan.

Maar feit is wel dat direct nadat single Masters of Destiny al op youtube verscheen ik helemaal was overdonderd! Want holy fuck wat heeft dat toch een heerlijk refrein! Charlotte met haar zilveren strot is altijd de troefkaart geweest van de band en ze trekt werkelijk alle registers open. Aan de muziek scheelt ook helemaal niets wat mij betreft, met een fantastische opbouw in spanning die uiteenspat in epische proporties. We hopen alleen dat Delain met deze openingssingle niet al hun kruit verschiet.

Titelnummer Hunter's Moon bewijst zich ook met lekkere schelle screams hier en daar maar toch weer een hapklaar ‘catchy’ refrein. Slecht? Nee. Voorspelbaar? Jammer genoeg wel. This Silence Is Mine is weer veel te kort voor hoe goed die is. Het beste spul wat ze produceren wordt weer verspild aan intermezzo’s. Kom op Delain, ik wil meer hele nummers van dit kaliber! Ook Art Kills gaat helaas wat richting Amaranthe-achtige trancepop maar ik moet toch credit geven waar het toekomt: dat refrein stampt toch lekker weg.

Wat volgt is de zowat verplichte rits aan live nummers waar Delain nog altijd het meest hun EP’s mee vult. Ja ze zijn goed live. Prima. Maar hoeveel opnames van The Gathering hebben we intussen? Zitten we hier echt op te wachten? Wel lekker is de wat meer uitgebreide piano intro van Danse Macabre, wat weer helaas vocaal gezien minder uit de verf komt. Je hoort me niet gauw zeggen dat Charlotte live niet wat aankan maar ze klinkt hier bijna geconstipeerd, terwijl in het nummer erna – de ballad Scarlet – haar stem glijdt als een zwaan op een stille vijver.

Legendary metal viking Marco Hietala is echter nooit een verloren aanwinst bij de nummers die daar weer op volgen en je hoort het publiek daar nog het meest van genieten. Dat gezegd hebbende denk ik dat dit aanbod aan live nummers nog het meest hier verschijnt omdat Marco erbij is.

Hunters moon! Het heeft zo z'n heerlijke momenten, nog het meest in Masters of Destiny en This Silence is Mine en hier en daar wat uitschieters in de live set die me er weer aan herinneren waarom ik ze ook graag live zie. Maar dat terzijde, is het weer te voorspelbaar om echt vaak op te zetten. Ik hoop dat Delain meer gaat doen met wat wél hun sterke punten zijn!