Desecresy - Deserted Realms

• BandDesecresy [FI]
• TitelDeserted Realms
• Release datum26-09-2023
• LabelXtreem Music [ES]
• PromotorAgainst PR [PT]
• Genre Deathmetal, Doomdeath

Tracklist

01. Approaching Sound
02. Spirits at the Cursed Ruins
03. Dark Chambers
04. Green Monolith
05. From Beneath the Horizon
06. The Cosmic Crypt
07. Shroud of Mist
08. Deserted Worlds

Met een reputatie als een van de zwaarste, donkerste en griezeligste death metalbands van Finland, onthult Desecresy z'n achtste album, Deserted Realms. En dat slechts anderhalf jaar na z'n voorganger. Het geesteskind van multi-instrumentalist Tommy Grönqvist houdt het tempo er - figuurlijk dan toch - goed in. Ik volg de band al vanaf het debuut Arches Of Entropy (2010) en ervaar de evolutie van de band met groot genoegen.

Grönqvist schrijft niet alleen de muziek en hanteert elk instrument, maar zijn primitief-rauwe zang voegt een extra laag intensiteit toe aan de kenmerkende mix van donkere, verrotte en hypnotiserende death metal. Ook nog altijd voorzien van neerslachtige doom-elementen, zijn vergelijkingen te maken met bands als Bolt Thrower, Incantation of Rottrevore. De tracklist van Deserted Realms onthult een afgrondelijke reis door sonische landschappen, van het (bijna melodieuze) begin Approaching Sound tot de lompe, angstaanjagende afsluiter Deserted Worlds.

Gaandeweg is de muziek van Desecresy op vrij subtiele wijze geëvolueerd van lomp stoempende death metal naar doomende death die bol staat van de atmosfeer. De composities worden wat langer en zitten slimmer in elkaar, terwijl de overheersende sfeer steeds bepalender wordt. Spirits At The Cursed Ruins laat dit heel goed horen door na een furieuze start al na 25 seconden nadrukkelijk ruimte te maken voor een ambient sfeer-fragment. Dark Chambers borduurt daar volledig op voort; eigenlijk is dit een langer atmosferisch nummer dat doorbroken wordt door een spaarzame uptempo oprisping. Ik vind de verschillende riffs en gitaarmelodieën echt enorm hypnotiserend!

Green Monolith is serieus monolitisch, meer een hint naar de 'oudere' Desecresy; en daarmee een welkome afwisseling. Of misschien moet ik zeggen een bewijs van de verdieping van het geluid van deze band. Ook sterk vind ik het - binnen het kader van dit album - behoorlijk afwisselende Shroud Of Mist, dat ik tot mijn favorietjes hier reken.

Desecresy kon bij mij al weinig fout doen, maar Deserted Realms trekt de opwaartse lijn van de laatste paar albums prima door. De afwisseling van doom en death, die bol staat van de sfeer-elementen spreekt mij echt enorm aan!