Diggeth - Gringos Galacticos

• BandDiggeth [NL]
• TitelGringos Galacticos
• Release datum01-02-2019
• LabelPt78 Records [NL]
• PromotorWayland Management [NL]
• Genre Groovemetal, Hardrock, Stoner

Tracklist

01. Spaceship Earth
02. Worship The Sun
03. Let The Ancient One Sleep
04. Three Gringos
05. Keep On Diggin'
06. In The Wake Of Giants
07. Voodoo Mother
08. Straight-Shooter
09. Unshackled
10. Gringos Galacticos

“Are we alone or is there other live in the universe?”

Diggeth is een driekoppig hard rockend monster, afkomstig uit de Achterhoek. De band is al actief sinds 2004, maar pas in 2009 verschijnt het debuutalbum 21st Century Nomad. Eind 2014 is het tijd voor de opvolger Kings Of The Underworld, begin 2019 opgevolgd door de volgende stap: Gringos Galacticos. Drie maal is immers scheepsrecht. Elke keer wanneer ik de band tegen kom op sociale media (of die ene keer op het podium dat ik ze live zag spelen) denk ik: daar moet ik me eens wat meer in gaan verdiepen. Dat moet dan nu eindelijk maar eens gaan gebeuren!

Metal 'n' roll noemen ze hun muziek zelf, die te omschrijven valt als: gooi je albums van Lynyrd Skynyrd, Black Sabbath en Metallica maar in een blender, het resultaat daarvan zou kunnen klinken als de muziek van Diggeth. En eerlijk is eerlijk: dat lijkt me een behoorlijk adequate omschrijving. De lompe rock-metal-mix van Diggeth zit volgepropt met riffs en grooves, hetgeen een verrukkelijk energiek en pakkend goedje oplevert. Vanwege de samples en thematiek heeft het mengseltje ook wel wat spacerock-trekjes; een pre in mijn wereld.

Of het nou opzwepend swingende tracks zijn als het heavy rockende openingsduo Spaceship Earth en Worship The Sun, of daarna het verwoestend zware, traag slopende en dreigende bluesje Let The Ancient One Sleep; Diggeth klinkt herkenbaar en heeft constant diezelfde hoofd-ingrediënten paraat. Met Three Gringos wordt vervolgens nadrukkelijk gehengeld naar de vergelijking met ZZ Top; misschien wat minder baard, maar minstens net zo veel heavy gitaren, grooves en vooral cojones. Het levert een heerlijk afwisselende track op, waarna ik alleen maar kan denken: damn, wat is dit lekkere muziek!

Het tempo gaat er goed op met tracks als Keep On Diggin en Straight-Shooter, Diggeth kan dus ook met het gaspedaal overweg. Lekker voor de afwisseling, een paar van die stevig voortbeukende nummers. Toch hoor ik Diggeth liever in tragere tracks, waarin de logheid en vooral die slopende grooves het best tot uiting komen. Unshackled is dan weer het andere uiterste van het Diggeth-spectrum, hierin klinkt het trio bij vlagen bijna intiem, ingetogen; toch zijn de ronkende gitaar en de dreigende ritmesectie nooit ver weg.

Geholpen door een moddervette productie is Gringos Galacticos wat mij betreft een must-hear voor iedereen die claimt van zwaar rockende en groovende muziek te houden. Diggeth neemt een eigen plaats in binnen het heavy rock/metal-landschap, simpelweg doordat de muziek van deze band zich niet laat vangen binnen één enkel hokje of op te plakken labeltje. Natuurlijk, vergelijkingen met bestaande bands en stromingen liggen voor de hand, maar Diggeth is altijd meer dan alleen dat. Nooit te laat voor een inhaalrace haast ik mij om voorgaand werk van de drie 'Gringo's' tot mij te nemen, en de komende tijd de concertagenda's eens wat nader te bestuderen.