Doodswens - Lichtvrees

• BandDoodswens [NL]
• TitelLichtvrees
• Release datum03-12-2021
• LabelSvart Records [FI]
• Genre Black metal

Tracklist

01. In Mijn Bloed
02. Onplaatsbaren
03. Zwarte Staar
04. Eindzicht
05. IJsheiligen
06. Het Zwartewaterland
07. Lichtvrees
08. Lichtvrees II

Even kort door de bocht: furieuze, boosaardige black metal, gespeeld door twee 'meisjes' dan wel jongedames, dat valt op. In positieve of negatieve zin, maar daar kun je niet omheen. Ik geef direct toe dat ik in eerste instantie sceptisch was, maar verdomd, wat heeft Doodswens mij kneiterhard m'n ongelijk laten horen. Lichtvrees blijkt namelijk een sterk, zeer atmosferisch black metal-album te zijn, waarop het duo overduidelijk niet onder hoeft te doen voor vele concullega's. En dat had ik kunnen weten.

Want Doodswens is opgericht in Eindhoven - ook mijn geboortestad, en gekend om een levendige metalscene - in 2017 door Fraukje van Burg (zang en gitaar) en Inge van der Zon (drums). Hun zelfgetitelde demo (2019) had ik nog gemist, maar met de single In De Schaduwen Der Levenden (2020) hoorde ik dit duo voor het eerst. Door middel van de single en video In Mijn Bloed werd me duidelijk dat er een debuutalbum zat aan te komen.

En met Lichtvrees heeft het duo mij dus enorm aangenaam verrast. Diep geworteld in de black metal van de (k)oude school, geven de dames een behoorlijk eigen draai aan het genre. Dat is wat mij betreft vooral te danken aan de langere en tragere composities, waarin optimaal ruimte is gemaakt voor het neerzetten van een naargeestige atmosfeer. Hetzelfde dat mij zo aantrekt in doom metal hoor ik hier helemaal terug. Het betere kippenvel-werk - tot mijn eigen verbazing. Minimalistisch - want 'slechts' 1 gitaar, drums en zang - en zonder productionele fratsen overtuigt Doodswens door de puurheid van de muziek. Geen technische hoogstandjes, maar rauwe eerlijkheid is hier het devies.

Het zijn daarmee vooral Zwarte Staar, Eindzicht en het afsluitende duo / titelnummer Lichtvrees en II die mij - figuurlijk - omver blazen. Onplaatsbaren is een wat weird intermezzo, en IJsheiligen ook een wat apart kronkeltje, maar hoewel op zichzelf niet beklijvend, blijken beiden wonderwel op hun plaats hier. Het Zwartewaterland kende ik al van de 'live'-video (op klaarlichte dag!) en bevalt me ook prima. Het is op zich heel goed dat de teksten in het Nederlands zijn (waarom zou je het ook niet doen) maar echt verstaanbaar zijn ze niet. En het geinige is, ik vind dat niet eens storend. Het rasperige stemgeluid onderstreept de sfeer, en daar gaat het maar om.

De Nederlandstalige black metal-scene - als er al zoiets bestaat - heeft er weer een ijzersterke component bij. Ik ben serieus enorm benieuwd waar Doodswens nog mee op de proppen gaat komen. En sowieso wil ik dit live gaan ervaren. Lichtvrees maakt indruk, ongeacht de samenstelling van de makers ervan (of heeft die stiekem toch wel een beetje meerwaarde?).