Loading...

Dool - Visions Of Summerland (Live at Arminius Church Rotterdam)

Gepost in Reviews door Chris van der Aa op 17-01-2024

Tracklist

01. Intro
02. Wolf Moon
03. Be Your Sins
04. God Particle
05. In Her Darkest Hour
06. She Goat
07. Sulphur & Starlight
08. Summerland
09. A Glass Forest
10. Love Like Blood [Killing Joke cover]
11. Oweynagat
12. Dust & Shadow

All those who wander are Dool

Dool overrompelde mij met hun debuutalbum Now Here There Then. Okay, misschien niet helemaal uit het niets, maar toch wel aangenaam verrassend gooide dit debuutalbum direct hoge ogen onder de liefhebbers van vooral The Devil's Blood en aanverwanten. Vooral single Oweynagat komt nog regelmatig terug in diverse afspeel-lijsten, ook bij mij. Gaandeweg veel optredens en daarmee gepaard gaande ervaring gaat Dool echter volledig z'n eigen gang, resulterend in het tweede album Summerland, waarop de band vooral doet waar ze heel goed in zijn: een sobere, bij vlagen ingetogen, melancholieke, mysterieuze sfeer neerzetten. Vooral live overtuigt de band met hun intense shows, zo weet ik inmiddels uit eigen waarneming.

Summerland verscheen in april 2020, waarna nauwelijks getourd kon worden vanwege de wereldwijde pandemie, bijzonder bitter voor een band die leeft voor het podium. In een poging om dat gemis enigszins recht te zetten, besloot Dool om een heel speciaal optreden te doen, op een wel heel bijzondere lokatie: de Arminiuskerk in hartje Rotterdam. Omringd door de heilige architectuur en religieuze beelden, en in het bijzijn van familie, vrienden en hun trouwste fans, stopte het vijftal al hun bloed, zweet en tranen in hun composities. Deze bijzondere omstandigheden moeten wel voor nog extra atmosfeer gezorgd hebben voor wie er bij was; dat kan niet anders! Natuurlijk moest dit bijzondere optreden ook vastgelegd en uitgebracht worden - helaas niet op beeld, 'slechts' de muziek zal voor eeuwig blijven. Toepasselijk getiteld Visions Of Summerland (Live at Arminius Church Rotterdam) waren de opnamen oorspronkelijk bedoeld als afscheidscadeau voor drummer Micha Haring, die vanaf het allereerste moment bij Dool betrokken was.

Aangezien het optreden eigenlijk bedoeld was als onderdeel van het touren na Summerland, is het geen verrassing dat de setlist voornamelijk bestaat uit tracks van dat album. Geen straf natuurlijk. Van de oorspronkelijke negen nummers van dat album worden er hier zeven ten gehore gebracht. Van het indringende Wolf Moon, via het catchy Be Your Sins (hallo Ghost) tot afsluiter Dust & Shadow - bijna hetzelfde als op het album, daar tussendoor wordt de boel lekker door elkaar gehusseld - volgt kippenvel op kippenvel. Met ruim tien minuten Summerland zo ongeveer midden in het optreden geplaatst, valt over de songkeuze natuurlijk niks te klagen. Dat titelnummer heeft zo'n prachtige spanningsopbouw dat zang en muziek gaandeweg tot volle wasdom komen. Net als het prachtige gitaarwerk en de totale atmosfeer van het nummer trouwens. De eerste keer dat ik het hoorde heb ik niet eens in de gaten gehad dat het nummer zo lang duurt, het is voorbij voor je er erg in hebt. Overigens vind ik het navolgende A Glass Forest prachtig aansluiten op het titelnummer.

Van Here Now There Then horen we vrij in het begin al In Her Darkest Hour en She Goat (heerlijke uitvoering!) achter elkaar, terwijl de 'hits' uiteraard tot het laatst bewaard worden. De Killing Joke-cover (en jaren '80 classic) Love Like Blood is inmiddels zo'n integraal onderdeel van een Dool-show, en ook zo eigen gemaakt, dat je bijna zou vergeten dat het geen Dool-compositie is. De levendige, heerlijk duistere, enorm zware live-uitvoering zoals de band die tijdens hun optredens ten gehore brengt, klinkt zo veel beter dan de oorspronkelijk vlakkere studio-opname. Zeker wanneer je aansluitend hoort (en ziet) hoe Dool op het podium tekeer gaat, valt de cleane studio-versie daarbij in het niet.

Daar wordt dan nog met het bekendste nummer Oweynagat overheen geklapt. Ik vermoed dat dit wel "het" Dool-nummer bij uitstek zal blijven. Natuurlijk is dat opzwepende, pakkende eerste stuk al prachtig, maar het meeslepende, wat zeg ik, hypnotiserende tweede gedeelte is en blijft indrukwekkend. Dat geldt ook voor de subtiele spanning van afsluiter Dust & Shadow, dat is waar Dool voor staat wat mij betreft. Je blijft echt gewoon aan de speakertjes gekluisterd zitten, wachten op wat gaat komen. In mijn beleving bestaat de beste muziek bij de gratie van (de combinatie van) spanning en atmosfeer. Nou, als Dool ergens goed in is....

Raven van Dorst - vocals, guitar

Nick Polak - guitar

Omar Iskandr - guitar

Micha Haring - drums

JB van der Wal - bass