Dopelord - Songs For Satan

• BandDopelord [PL]
• TitelSongs For Satan
• Release datum06-10-2023
• LabelBlues Funeral Recordings [US]
• PromotorPurple Sage PR [FR]
• Genre Doommetal, Stoner

Tracklist

01. Intro
02. Night Of The Witch
03. The Chosen One
04. One Billion Skulls
05. Evil Spell
06. Worms
07. Return To The Night Of The Witch

De naam Dopelord ben ik in de loop der jaren regelmatig tegen gekomen, maar tot een echte kennismaking met hun muziek is het vreemd genoeg nooit gekomen. Songs For Satan is hun vijfde album, dat in oktober vorig jaar verscheen; hoog tijd dus om de Polen eens even voor te stellen.

De band kwam eind 2010 samen in de stad Lublin, Polen, waar drie van de toekomstige bandleden naar de universiteit gingen. Door leden uit twee eerdere groepen samen te voegen en inspiratie te halen uit klassieke cultfilms, rock uit de jaren '70, occulte thema's en zekere 'magische kruiden van een specifieke plant', richtte het kwartet zijn zinnen op stoner doom voordat die stijl veel aandacht had gekregen in hun eigen land.

Dopelord bracht in 2012 hun debuut Magick Rites uit, een plaat die pronkte met hun liefde voor vintage heavy rock en proto-metal, waarna Black Arts, Riff Worship & Weed Cult uit 2014 een sprong voorwaarts was op het gebied van liedjes schrijven. Op het volgende album Children Of The Haze uit 2017 werd de formule van uitgesponnen psych-sludge-giganten uitgebouwd, een beweging die tot op heden nog geen einde kent.

Songs For Satan demonstreert hun gelijke beheersing van logge, doomy sludge en stoner, die gepaard gaat met pakkende hooks. Wanneer na het korte Intro Night Of The Witch invalt, is de schatplichtigheid aan Black Sabbath al snel niet meer te ontkennen. Niet alleen is het de almachtige riff die de hoofdrol voor zich opeist, het stemgeluid van bassist en zanger Piotr laat onmiskenbaar overeenkomsten horen met Ozzy himself. Ook de tempowisseling zo'n beetje halverwege het nummer komt uit het grote Sabbathiaanse handboek, net als de wat krakkemikkige gitaarsolo.

Nee, Dopelord is verre van een copycat, maar het is nou eenmaal zo dat de overeenkomsten evident zijn. Toch is dat niet in elk nummer zo. Met One Billion Skulls en Worms gaat het er bijvoorbeeld een stuk logger aan toe, en zet Dopelord vol in op de verwoestende kracht can de combinatie van een slopende ritmesectie, volvette riffs en een grauwender stemgeluid, in dat geval van gitarist Pawel. De reprise Return To The Night Of The Witch is een sfeervolle soundscape, en vind ik erg leuk bedacht. Het zorgt voor een passend en stemmig slotakkoord.

Songs For Satan is wat mij betreft vijf keer (Intro en reprise even niet meegeteld) kneiterhard raak. Natuurlijk is Dopelord niet vernieuwend of bovenmatig inventief. Maar hun moddervette sound spreekt me enorm aan, ik beluister het album met het grootste plezier!