Dragony - Legends

• BandDragony [AT]
• TitelLegends
• Release datum22-06-2012
• LabelLimb Music [DE]

Tracklist

01. Of Legends...
02. Burning Skies
03. Land Of Broken Dreams
04. Dragonslayer
05. Wings Of The Night
06. Vaults Of Heaven
07. The Longest Night
08. Hero's Return
09. The Ride
10. Alcador

Het plaatje Legends van Dragony heeft een boel veelbelovende elementen in de beschrijving staan. Een heel scala aan gastzangers van o.a Ecliptica, Primal Fear en Siren’s Cry, en gemasterd door de alom bekende Mika Jussila van Finnvox studio’s, en heeft in het voorprogramma gestaan van zeer bekende namen als Firewind, Axxis en Sonata Arctica (dat laatste is altijd een pluspunt voor mij :) ) Heeft de immer groeiende scene van melodic power metal uit Oostenrijk er weer een juweeltje bij?

Vluchtige tonen, marcherende drums en een kippenvel wekkend orgel vormen samen de intro Of Legends..., dat naadloos overgaat in Burning Skies. Een lekker vrolijk nummer met een rauwe ondertoon. Goeie ouwe hardrock meets power & glory, om maar zo te zeggen, mooie hoge power-gilletjes inbegrepen.

Een sinister getinkel, het naargeestig luiden van een klok en een fijne gitaarriff vormen de toegang tot een ietwat bitterzoet nummer genaamd Land of Broken Dreams, waar melancholie, bombast en vrolijke deuntjes elkaar afwisselen. Dragonslayer kan zo in de soundtrack van een goeie cheesy fantasy film. (Fire & Ice of zo) Enigszins triomfantelijke tonen wisselen af met geluiden die een veldslag beloven. De fantasy sfeer voert de boventoon maar toch blijft de muziek perfect afgewogen zodat we hier niet naar de zoveelste versie van een overbombastische Rhapsody zitten te luisteren. Respect voor dat!

Haast onmerkbaar is het alweer tijd voor track 5, Wings of the Night. Weer dat prachtig mooie fantasy sfeertje wat tussen de vliegensvlugge gitaarstukken komt sijpelen. Zwaarden omhoog en meezingen allemaal! Vaults of Heaven volgt, en waar de coupletten weinig aan zijn, is het refrein zwaar verslavend. Meerdere vocalen en meeslepende tussenstukken redden dit nummer van het dipje in het album te worden.

The Longest Night is inderdaad een lange, met zijn ruim acht minuten aan speelduur. Het begint met het geluid van onweer en het geratel van een paardenkar, vervolgd een onheilspellend stuk muziek dat doet denken aan een naargeestige eenzame straat in de regenachtige avond. Heerlijke koren op een denderende achtergrond van gitaar en drum maken van dit nummer een genot om naar te luisteren, samen met zijn euforische toon en goede afwisseling. De piano in het midden klinkt weer eens lekker fris en anders, en vervolgens is er een glansrol weggelegd voor gastzangeres Katie Joanne van Siren’s Cry. Je hoort duidelijk een verhaal in dit nummer, en in tegenstelling tot andere bands van dit genre, verdrinkt het niet in lagen van bombast en grootsheid. Geweldig gedaan Dragony!

We gaan weer de vlotte en vrolijke kant op met Hero’s Return. De terugkerende standaard powermetal deuntjes gaan nu een klein tikje vervelen, en dit is dus geen plaat om grijs te draaien, maar zover weer Dragony me nog wel altijd te boeien. Een nummer met goeie opbouw en kleine verrassingen hier en daar, doen toch wonderen voor het standaard geluid.

Ja, lekker! Zo’n a capella koor aan het begin en eind doet het altijd goed! The Ride heeft een zeer lekkere sfeer en rauwe elementen wisselen af met superfijne gedeeltes die over een wolkje lijken te glijden. Het koor blijft samen met de vrolijke gitaar terugkomen, en dat maakt deze reviewer zeer blij!

We sluiten af met Aleador. Een zalig euforisch nummer waar die o zo lekker klinkende piano weer terugkomt en een frisse twist aan het geheel geeft. Een tikje musical-achtig en het geeft het gevoel van een boek dat je met een glimlach en een tevreden zucht dichtslaat. Gitaren, piano, violen, een sporadische orgel en drums begeleiden elkaar met veel speelsheid en tuimelingen naar het spetterende en uiteindelijke prachtig rustige einde.

Hoewel de meter zo af en toe zakt naar standje standaard power metal, heeft Dragony iets heel fris en jongs in zich zitten dat ervoor zorgt dat ik dit album zeker vaker wil horen. Muziek voor de liefhebber, dat wel, maar ik weet zeker dat deze band liefhebbers van meerdere genres gaat aanspreken.