Dream Ocean - Lost Love Symphony

• BandDream Ocean [DE]
• TitelLost Love Symphony
• Release datum22-02-2018
• LabelPainted Bass Records [NL]
• Genre Symfonische metal

Tracklist

01. Inception
02. Beyond The Greed
03. Hain
04. Everstorm
05. Forever
06. Divine Light
07. The Last Dance
08. Somewhere Untouched
09. Wolfheart
10. Never Enough
11. Song To The Aurora
12. Island Of Dreams

Dream Ocean is een nieuwe band met leden uit Turkije, Duitsland en Kroatië. Hun eerste full lenght album Lost Love Symphony staat klaar in mijn media player, toch hebben ze nu al wat bekende namen weten te strikken. Epica’s alom bekende Mark Jansen grunt hier en daar mee, Jake E, voormalig van Amaranthe en Dream Evil is ook te horen en Joost van den Broek is er weer een bij geroepen voor de orkestraties.

Het eerste dat opvalt aan deze band is dat ze duidelijk allang hun strepen hebben verdiend. Ik blijf orkestrale intro’s een beetje overbodig vinden bij wat voor band dan ook, maar zodra Inception begint krijg je toch het idee dat hier wat goeds te wachten staat. Een goede intro moet aanvoelen als het begin van een groots concert, en dat is exact wat hier gebeurt. Alles dat erop volgt maakt die verwachting meer dan waar; ik weet niet wat ''het’’ precies is, maar Dream Ocean heeft het! Vanaf de eerste noten van Beyond the Greed weet je dat je goud in handen hebt!

Een stem zo helder en krachtig als die van Başak Ylva kom je niet gauw meer tegen. Ze is de rechtmatige ster van elk nummer, waar de muziek aan zich al werkelijk alles heeft wat ik ooit wenste van muziek, is zij de kers op de taart. De muziek wordt voortgestuwd door een niet-aflatende drum die voort dartelt in perfecte harmonie met de gitaren, de refreinen zijn verslavend en het keyboard weeft overal melodieën doorheen die die gratie aan de snelheid toevoegen.

Tot aan Divine Light word je getrakteerd op nummer na nummer die stuk voor stuk een wild feest van meeslepende ritmes en glorieuze refreinen zijn. Vooral Forever is een excellente keuze als single (1 van de drie die al eerder op youtube verschenen); het duet met Jake E die voortraast als een storm en al gauw mijn favoriet van het album wordt. Divine Light begint als ballad waar Başak zich van haar beste kant laat zien, maar halverwege zich ontpopt tot krachtig hoogstandje voorzien van een vlotte keyboardsolo en er zeker te spreken is van een kippenvelmoment.

The Last Dance pakt de herrie langzaam aan weer op, maar gaat nog niet terug naar de snelheid van de eerste helft van het album. Nog iets dat geweldig is gedaan; een curve in de voortgang van het album die gewoon klopt. Eerst een paar nummers non-stop feesten, dan een ballad om het in tweeën te hakken, en vanaf daar weer opbouwen naar het grote einde. Hier via een wat zwaarder/duisterder pad in Somewhere Untouched. Wolfheart is een track met een hoop leuke verrassingen. Eerst een vintage piano en dan BAM, volop knallen! Intro done right! Hoewel Never Enough niet tussen de singles zit, had het prima kunnen werken als eentje. Een van de simpelere tracks op het album met de altijd herkenbare strot van Mark Jansen die halverwege komt opduiken.

Via het prookjesachtige en prachtige Song to the Aurora – een titel die de muziek spot-on samenvat – komen we bij grande finale Island of Dreams. Hier komen Başak’s opera kwaliteiten hier en daar wat meer naar voren. Dit nummer – alsof het ooit anders kan bij een beest van 10 minuten – is ook een typische smeltkroes van thema’s, sferen en emoties, maar alles wordt superbe gedaan. Ik mis wel een soortement climax, en het voelt nog meer aan als een display van wat Dream Ocean in huis heeft dan een werkelijk verhaal. Maar ook daarmee is helemaal niets mis! Met het hele album niet trouwens. Van begin tot eind houdt het je geboeid en is het 1 grote showcase van talent en fantastisch gecomponeerde nummers. Dream Ocean pakt vanaf het begin alles groots aan en legt de lat hoog voor wat ze hierna gaan produceren. Wat dat ook wordt, ik heb er nu al zin in! Ik wil MEER!!