Dyscarnate - Enduring The Massacre

• BandDyscarnate [GB]
• TitelEnduring The Massacre
• Release datum10-02-2014
• LabelSiege Of Amida Records [GB]

Tracklist

01. An Axe To Grind
02. Despised And Disgraced
03. Extinguishing The Face Of Heaven
04. Yielding The Iron Fist
05. Judecca
06. The Vitruvian Plan
07. Those Who Trespass Against Us
08. Enduring The Massacre

Toch wel handig soms, die begeleidende info. Voor mij heb ik Enduring The Massacre van de Britse herrieschoppers van Dyscarnate. Dit blijkt een heruitgave te zijn van hun debuutalbum uit 2010. Het hoe of waarom? Geen idee. Wel lees ik in een nieuwsbericht van label Siege Of Amida dat het tweede album van de band, And So It Came To Pass (2012) opnieuw zal worden uitgebracht vanwege een op handen zijnde Europese tour als support van Chimaira. Maar over de heruitgave van het debuut wordt met geen woord gerept.

Ok, dat zeer goed ontvangen tweede album And So It Came To Pass is hier al eerder besproken, meer info over Dyscarnate vind je daar dan ook. Het Britse drietal speelt een vrij lompe, agressieve en licht technische vorm van death metal, die de mosterd heeft gehaald bij een band als Dying Fetus. Dat er na het debuut getourd is met bands als Cephalic Carnage, Psycroptic, Despised Icon en The Black Dahlia Murder geeft wel aardig aan in welke hoek je de band kunt plaatsen.

Het blijft verbluffend hoe 'slechts' een trio zo'n muur van geluid kan neerzetten. Geholpen door de vaardigheden van vooral de drummer rost dit album nietsontziend door je gestel. Het riffwerk is dan weliswaar niet altijd even inventief, er gebeurt nog zoveel binnen de nummers dat dat geen enkel moment stoort, je blijft toch wel aan de speakers gekluisterd zitten.

Na de overrompelende brute opener An Axe To Grind is het groovende begin van Despised And Disgraced even een verademing. Zo weet Dyscarnate net op de juiste momentjes heel even het gas los te laten voor een wat tragere, maar niet minder lompe en groovende passage. Inmiddels heeft de band zichzelf qua finesse al weer ingehaald met hun tweede album, des te leuker is het dan om nu te horen waar de band vandaan komt.

Overigens nog even 2 pluspunten voor het vocale duo Tom Whitty en Henry Bates, die behalve het beroeren van allerlei snaren zich daarnaast ook nog eens de longen uit het lijf brullen, schreeuwen, grommen en grunten. Voorwaar een meerwaarde voor het totaalplaatje.