Dystopia - Chaos Philosophorum

• BandDystopia [NL]
• TitelChaos Philosophorum
• Release datum21-04-2017
• LabelEigen beheer
• PromotorMorbid PR [BE]
• Genre Black metal

Tracklist

01. Intro
02. Through the Vortex
03. Black Death
04. Archon
05. Interlude
06. Bound to Annihilate

Dystopia (afkomstig uit de regio Schagen/Den Helder) leerde ik ooit kennen via hyves; is dat puur Nederlandse social media platform toch nog ergens goed voor geweest. Af en aan ben ik de band in de loop der jaren nog wel tegen gekomen, zo besprak ik in september 2013 de toenmalige actuele EP / single Haat. Meer achtergrondinfo over deze band kun je daar ook wel terug lezen. Inmiddels heb ik overigens ook full length Decay uit 2012 aan mijn digitale platenkast toegevoegd - zoals beloofd in mijn bespreking.

Daarna verscheen in 2015 nog een EP met de titel A Tribute to In the Nightside Eclipse. Die heb ik aan me voorbij laten gaan, dit bleek - uiteraard - een ode aan Emperor, en bevatte vier covers, maar dus geen nieuw materiaal. Daarop moesten we wachten tot april van dit jaar, toen verscheen het tweede volledige album van de band: Chaos Philosophorum.

Na een eerste beluistering durf ik al snel te stellen dat ik absoluut geen spijt hoef te hebben dat ik Dystopia een warm hart toe draag. Het album bestaat uit vier lange, zeer gevarieerde en interessante composities, aangevuld met een Intro en een Interlude; tezamen genoeg voor bijna een uur luistergenot. Met een basis in de black metal doet Dystopia uitstekend z'n best om daar een geheel eigen draai aan te geven. Mede met dank aan de laatste aanwinst Thomas Cochrane, die naast gitaar (ook in Ancient Rites trouwens) ook trompet en trombone speelt, en mede-verantwoordelijk was voor mix en productie, lukt dat zeer aardig.

Maar natuurlijk zijn het ook de nummers zelf die overtuigen. De uitgesponnen composities vervelen me geen seconde, en zetten een heerlijke sfeer neer: melancholisch, donker, soms zelfs een tikje psychedelisch. Het is ook niet echt pure black dat de heren voorschotelen, maar eerder een mix van diverse extreme metalen invalshoeken, zo horen we ook thrash- en doom-invloeden. Die diversiteit vinden we ook terug in het gebruik van verschillende (achtergrond)vocalisten, als ook drie gitaristen. Blastende stukken worden afgewisseld met zeer sferische, trage, uitgesponnen passages (met postrock-neigingen); juist dan bevalt deze muziek me het best.

Individuele nummers uitlichten is hier zinloos, Chaos Philosophorum is echt een geheel, waarvan zowel de vier 'echte nummers' als Intro en Interlude een wezenlijk onderdeel zijn. Bij de eerste luisterbeurten is het uur dan ook al weer voorbij voor ik het in de gaten heb. Het is dan ook een zeer intens, maar net zo onderhoudend album geworden, dat ik van harte aanbeveel aan elke liefhebber van extreme metal.