Et Moriemur - Epigrammata

• BandEt Moriemur [CZ]
• TitelEpigrammata
• Release datum20-03-2018
• LabelTranscending Obscurity [IN]
• Genre Doommetal, Gothic metal

Tracklist

01. Introitus
02. Requiem Aeternam
03. Agnus Dei
04. Dies Irae
05. Offertorium
06. Communio
07. Libera Me
08. Absolve Domine
09. Sanctus
10. In Paradisum

De Tsjechische band Et Moriemur wist mij in 2012 met hun debuutalbum Cupio Dissolvi aardig te verrassen. De mix van doom en death metal die de band daarop liet horen klonk nog wat primitief, maar sprak mij zeer tot de verbeelding. Opvolger Ex Nihilo In Nihilum liet al een lichte verschuiving richting gothisch-donkere romantiek horen, terwijl de muziek een stuk meer gestroomlijnd werd. Ik hoopte dat die lijn op het derde album Epigrammata (verschijnt volgende week via Transcending Obscurity) zou worden doorgetrokken.

Naar epische en / of funeral doom neigende metal met gothic invloeden, zo zou ik de muziek van Et Moriemur het best kunnen omschrijven. Enorm sfeervol, vooral vanwege de epische en wat klassiek aandoende aankleding. Zo horen we naast de bekende metal-elementen ook een verteller, koorzang, cello, piano, viool en trombone voorbij komen. Nummers als Agnus Dei, Absolve Domine en de werkelijk zeer fraaie, maar toch bij vlagen heerlijk logge afsluiter In Paradisum krijgen hiermee weliswaar een zeer ingetogen, maar enorm sfeervolle invulling. En bieden een mooi tegenwicht ten opzichte van het zwaardere doomgeweld, dat gelukkig ook nog in volle glorie aanwezig is op Epigrammata.

Beter dan ooit heeft Et Moriemur het vermengen van het zware metaal en de atmosferische elementen onder de knie. Hoewel steeds meer lijkt te worden ingezet op een 'klassieke' invulling, getuige teksten in het Latijn en Grieks, en de Gregoriaanse gezangen, durf ik Et Moriemur nog altijd een volwaardige doom metalband te noemen. Al is het maar omdat de combinatie van het lome, maar heavy drumwerk, de ronkende bas, en de lompe en zware gitaarriffs een onmiskenbaar logge basis leggen. Ik verwijs nog maar een keer naar afsluiter In Paradisum om die samensmelting van elementen in optima forma te horen.

Et Moriemur groeit met elk album, en zet zichzelf met deze derde plaat stevig op de internationale epische doom-kaart wat mij betreft. Schijnbare uitersten als het bijna swingende, groovende Communio en een ingetogen, bijna klassiek stuk als Agnus Dei, of juist het aardedonkere en loodzware Offertorium laten zich door de Tsjechische sfeermakers uitstekend verenigen. De liefhebber van klassieke, epische en gothic getinte doom mag Epigrammata niet aan zich voorbij laten gaan!