Et Moriemur - Ex Nihilo In Nihilum

• BandEt Moriemur [CZ]
• TitelEx Nihilo In Nihilum
• Release datum06-12-2016
• LabelMinotauro Records [IT]
• PromotorGrand Sounds PR [UA]
• Genre Doommetal

Tracklist

See of Trees
Dissolving
Norwegian Mist
Liebeslied
Angst
Nihil
Le Choix
Black Mountain
Below

Van de Tsjechische doom metalband Et Moriemur ('en wij zullen sterven') besprak ik in 2011 debuutalbum Cupio Dissolvi. Muzikale verwantschap bleek vooral te liggen in het straatje van My Dying Bride, Anathema en noem er nog maar wat die in de jaren '90 van de vorige eeuw hun muzikale roots hebben. In 2014 bracht de band een opvolger uit: Ex Nihilo In Nihilum, die ons blijkbaar volledig ontgaan is. Gelukkig krijgen we een herkansing, want het Italiaanse Minotauro Records bracht ons het album eind vorig jaar opnieuw onder de aandacht.

Op het debuut had ik nog een beetje moeite met de verschillende invalshoeken die Et Moriemur met elkaar wilde verenigen. Dat lijkt in eerste instantie eigenlijk niet echt veranderd. Na de fraaie en meeslepende opener See Of Trees, die fraai past in het melancholieke death/doom-segment, stuit ik op het weerbarstige Dissolving. Het nummer begint als een cover van Black Sabbath's Electric Funeral, maar gaat daarna een hele andere kant op. Ik hoor wel wat terug van de dramatiek en melancholie van gotische doom a la Type O Negative (met het nodige piano-spel), en bizar genoeg zang die bij vlagen afkomstig lijkt van Cradle Of Filth's Dani (van dat hijgerige gekrijs).

Toch staat de muziek van deze Tsjechen me over de gehele linie allerminst tegen. De aangenaam duistere sfeer is consistent, alleen de verpakking daarvan wisselt af en toe een beetje. Meest tekenend is misschien wel het mega-epos Black Mountain, dat met z'n zestien-en-halve minuut een zeer aanzienlijk deel van de speelduur van het album voor zich opeist. Hier valt goed op dat Et Moriemur wel degelijk stappen heeft gemaakt ten opzichte van het debuutalbum. De vooral op sfeer en melodie gestoelde muziek vertoont meer samenhang dan voorheen, en probeert de luisteraar helemaal in het verhaal te krijgen. Hetgeen in dit lange en uitgesponnen treur-werkje helemaal lukt. De muziek neigt meer en meer naar de funeral doom-variant dan naar de link met jaren '90 doomdeath.

Maar ook daarnaast staan er genoeg neerslachtige, depressief makende (liefdes)liedjes (inderdaad: Liebeslied is erg fraai!) op het album om de doomfanaat tevreden te stellen. Sterker nog: er staat geen enkel slecht nummer op dit album in mijn beleving, ook de korte stukjes Angst en Below hebben hun functie. See Of Trees, Nihil en het al genoemde Black Mountain springen er misschien wat uit, maar daarmee wil ik de rest van Ex Nihilo In Nihilum geenszins tekort doen. De albumtitel laat zich vertalen als 'van het niets naar het niets', hoe deprimerend wil je de uitleg van deze muziek hebben.