Eternal Struggle - Year Of The Gun

• BandEternal Struggle [IL]
• TitelYear Of The Gun
• Release datum04-06-2021
• LabelDemons Run Amok [DE], Upstate Records [US]
• PromotorC Squared Music [CA]
• Genre Hardcore / punk

Tracklist

01. Manifesto
02. Point One
03. Year of the Gun
04. As Heroes Fade
05. Indoctrination
06. On Broken Backs
07. Dependence
08. To My Enemies
09. Releechious
10. Modern Slave
11. Pride Kills
12. Propaganda
13. Last Path
14. Y.O.T.G.

Tja, hoe passend kun je je bandnaam bedenken. Eternal Struggle (Eeuwige Strijd) is het kind van het letterlijke en figuurlijke slagveld dat het leven in het Midden-Oosten is. Geboren in politieke hitte en de dagelijkse uitdaging van het leven in het '09' district van Israël, heeft Eternal Struggle de beproevingen van een systeem dat doordrongen is van corruptie als hun grootste wapen gebruikt. Ze staan ​​bekend om hun agressieve en chaotische live optredens en hun ambitie als vooruitstrevende band. Eternal Struggle werd al uitgenodigd om te openen voor verschillende grotere internationale bands die naar Israël zouden komen, zoals Turnstile, Deez Nuts, Biohazard, Atari Teenage Riot en meer.

En inderdaad, de furieuze mix van punk / hardcore en metal leent zich bij uitstek voor de sociaal-maatschappelijke boodschap. Eternal Struggle is zo'n band die de kracht van muziek en woorden optimaal uitbuit, en hun gevoelens voor de gegeven omstandigheden kanaliseert in hun kunstvorm. "Pride Kills" (inderdaad ook een van de songtitels) zou het motto van de band zijn, waarbij elk lid heel goed begrijpt dat er geen winst te behalen is in oorlog, maar dat de jarenlang durende strijd alleen verliezers kent. Year Of The Gun is het debuutalbum van de band.

Los van de achtergrond en onderliggende boodschap komt Eternal Struggle enorm energiek en vooral bevlogen voor de dag. De hardcore / metal-mix overtuigt elk nummer, en laat een aangename variatie horen. Van opzwepende beukstukken (Point One, As Heroes Fade, To My Enemies) tot zwaar groovende passages en minder snelle stukken (titelnummer Year Of The Gun, Pride Kills, Last Path, Indoctrination) laat de band horen van allerlei markten thuis te zijn. Echt elke track overtuigt volledig; ik vermaak me dan ook helemaal met Year Of The Gun. Niet in het minst omdat de band nadrukkelijk zware metal-invloeden door hun muziek weeft. Naast de verwachte hardcore-sfeer ervaar ook wel een beetje een Rage Against The Machine-vibe. Dat zorgt voor een verrassend pakkend effect binnen de toch wel zware kost.

Met korte (On Broken Backs, Dependence, Propaganda) maar uitermate krachtige composities dendert de Eternal Struggle-trein onvermoeid doorheen veertien titels, om na een goed half uur briesend tot stilstand te komen. En te smaken naar meer! Na een welverdiende rustpauze en het innemen van wat kalmerende middelen ben ik klaar voor een tweede ronde, om mij opnieuw te laten overdonderen door, en te laven aan, de rijkheid van Eternal Struggle's hardcore!