Evangelist - Deus Vult

• BandEvangelist [PL]
• TitelDeus Vult
• Release datum20-12-2018
• LabelNine Records [PL]
• PromotorAgainst PR [PT]
• Genre Doommetal

Tracklist

1. God Wills It!
2. Memento Homo Mori
3. Heavenwards
4. Prophecy
5. The Passing
6. The Leper King
7. Eremitus (Keeper of the Grail)

In mei 2013 maakt ik kennis met het Poolse Evangelist middels hun tweede album Doominicanes dat voor mij een aangenaam verrassende kennismaking was. Nu, zo'n vijf en half jaar later, krijg ik spontaan en onverwacht de (digitale) opvolger onder de neus geschoven. Het nog altijd even anonieme gezelschap - het zou kunnen gaan om muzikanten van de bands Monasterium en Sadman Institute (ook beiden afkomstig uit Krakau) maar dat kan ik niet bevestigen - presenteert op de valreep van 2018 Deus Vult.

Dit derde album van de band zou midden 2015 worden opgenomen, maar jammer genoeg werd dit wegens gezondheidsproblemen opgeschort tot volgend voorjaar. In november 2016 was de band begonnen met opnames en medio 2018 was Deus Vult klaar. Dit verklaart in elk geval de lange tijdspanne tussen beide albums; ik was de band dan ook zo langzamerhand aan het vergeten.

Evangelist's Deus Vult is een verzameling liedjes die draait om middeleeuwse geschiedenis, religie en spiritualiteit. Met een rijkere muzikale identiteit besloot de band om akoestische gitaren te gebruiken en meer vocale en gitaarlagen toe te voegen om tot meer volwaardige composities te komen. Sommige nummers zoals The Leper King hebben een strikt historische achtergrond, andere zijn pure fantasie, zoals bijvoorbeeld Eremitus. Voor de lyrische en thematische kant haalt Evangelist zijn inspiratie uit de verwarde geesten van R.E. Howard en H.P. Lovecraft.

Sonische inspiratie komt van de obscure epische metalscene uit de VS, maar ook van alle heavy en doom metal-pioniers en -klassiekers in het algemeen (waarbij ik vooral Candlemass wil noemen). En vergeet uiteraard de donkere kant van de NWOBHM niet. Klassieke doomriffs worden afgewisseld met fraaie leads en melodieën, terwijl de ritmesectie een beukende en groovende basis legt. De tracks slepen zich lekker loom voort, al wordt qua tempo redelijk gevarieerd (Memento Homo Mori). Een struikelpuntje is en blijft de zang, daar is in vijf jaar tijd (helaas) niks aan veranderd; dat blijft een kwestie van even doorbijten.

Hoewel ik wel zo'n beetje weet wat ik kan verwachten van Evangelist, stelt de band me met Deus Vult absoluut niet teleur. Hun geluid, aanpak, en vooral die karakteristieke, authentieke atmosfeer hebben op mij een onweerstaanbare aantrekkingskracht. Zo heb ik er op de valreep nog een kandidaat bij voor mijn jaarlijst top 10.