Exessus - Asynapse

• BandExessus [ES]
• TitelAsynapse
• Release datum28-10-2022
• LabelEigen beheer
• PromotorBlood Fire Death [ES]
• Genre Thrashmetal

Tracklist

01. Bloodshed
02. Oblivion
03. No King
04. Paths
05. Strength
06. Inner Parasite
07. Singular
08. Voyager
09. Leaving
10. Old Chains
11. Notes of the Soul pt.2
12. Welcome to the Hole
13. Paths (Extended Version)

Exessus is opgericht in 2012 in Barcelona, ​​Spanje. Het gezelschap bracht in 2017 hun eerste studioalbum uit met Time In Coma. Vijf jaar later verschenen de eerste singles Bloodshed en No King, als voorbode voor nieuw werk. Asynapse heet het nieuwe album, maar liefst dertien nummers (zeventig minuten) met een dynamische mix van verschillende invalshoeken, elk aangetrokken tot een op thrash gebaseerd geluid.

De eerder genoemde single Bloodshed opent het bal, maar vind ik als zodanig niet zo geslaagd. Cleane zang, te weinig agressie, niet echt een knaller om een stevig thrash-album mee te beginnen. Oblivion doet het dan al een stuk beter: een harde, trillende baslijn, achtergrondzang om op mee te schreeuwen en pakkende hooks die je in weten te pakken. Ook de tweede single No King past in deze omschrijving, maar dan in een hoger tempo met galopperende riffs en stevig drumwerk. Hakkende riffs en gierende solo's behoren uiteraard ook tot het arsenaal.

Paths begint dan weer wat meer ingetogen, en is in eerste instantie meer power dan thrash metal. Het is weer de (overigens zeer goede) cleane zangstem die opvalt, een beetje genre-vreemd tegenwoordig - het geeft Exessus wel een eigen gezicht. Dit nummer staat als extraatje ook nog in een meer uitgesponnen versie als afsluiter op het album, waardoor ik deze kortere versie eigenlijk een beetje overbodig vind.

Pluspunten vind ik verder Strength en Singular, compact, lekker stevig hakkend; en Welcome To The Hole, dat in het snelste stuk zelfs wel een crossover-vibe laat horen. Deze energie zou ik wel vaker terug gehoord willen hebben op het album. Nu overheerst toch een beetje het gevoel dat Asynapse voor een thrash-plaat te braaf, te clean is. Ook vermeldenswaardig is nog Notes Of The Soul Pt. 2, dat met z'n speelduur van twaalf-en-halve minuut niet alleen verrast, maar ook overtuigt. Dit laat in elk geval horen dat de heren Exessus wel degelijk goede songschrijvers zijn - daar mankeert het dan ook niet aan op het album.

Een minpuntje wil ik ook nog benoemen. Het ingetogen, bluesy, ballade-achtige Voyager haalt al de spaarzame vaart uit het album, wanneer deze dan ook nog wordt opgevolgd door een twee minuten durend akoestisch intermezzo (Leaving) slaat de boel wat mij betreft helemaal dood. Zeker omdat het album toch al zo lang duurt skip ik deze twee (en de korte versie van Paths) met gemak.

Minder is soms echt meer. Zeventig minuten is een hele zit, zeker wanneer een paar tracks prima gemist kunnen worden. Iets meer power en agressie zouden de sound van Exessus goed doen denk ik, thrash metal mag best wat gevaarlijker, knapperiger en groezelig zijn. Liedjes schrijven kunnen deze mannen, Asynapse zit boordevol variatie, en vooral het gitaarwerk spettert bij vlagen. Ook een pre vind ik dat het kwartet door deze aanpak een behoorlijk eigen smoel heeft, niet echt te vergelijken met andere hedendaagse thrashbands. Liefhebbers van melodieuze thrash met een power metal-vibe mogen Exessus zeker eens checken.