Fallen Arise - Adeline

• BandFallen Arise [GR]
• TitelAdeline
• Release datum30-10-2015
• LabelRoar! / Rock of Angels Records [GR]
• PromotorGordeon Music [DE]

Tracklist

01. Prologue in D Minor
02. The Curse of Adeline
03. We're Becoming Gods
04. Divine Bride
05. Silent Weeping
06. The Heart of the Damned
07. My Last Breath
08. White Crystal Angel
09. Funeral
10. Music Box
11. As Far the Memory Remains
12. Oceans of Time
13. Epilogue

Chris die aan de symfo-metal gaat,dat kan niet veel goeds betekenen. Dat klopt vaak wel ja. Ik heb ook even getwijfeld of we deze release wel moesten bespreken, en ik wilde het sowieso mijn zeer gewaardeerde collega en 'specialiste' Linda niet aandoen om dit te moeten aanhoren. Zelf ben ik niet vies van een potje zelfkwelling op z'n tijd, dus ik kan het wel hebben.

Fallen Arise is een Griekse symfonische gothic metalband die in 2009 is opgericht. Tot nu toe verschenen een EP Eternal (2011), debuutalbum Ethereal (2013) en als laatste Adeline (oktober 2015). Buiten de eigen landsgrenzen is de band nauwelijks bekend, Adeline is dan ook de kennismaking hier op de WingsOfDeath-burelen. Daar ga ik het dus even over hebben.

Zoals zovele (sub)genres loopt ook het zojuist genoemde over van bands van over de hele wereld. Je moet dus anno 2015/2016 aardig je best doen om daarin op te vallen. Fallen Arise probeert dat middels een concept, waaraan het hele album is opgehangen. Door middels van intro en outro en wat extra intermezzo's (met Funeral en Music Box zelfs twee achter elkaar?) wordt het verhaal wat extra uitgelegd, maar naar mijn mening verlengt dat het album alleen maar nodeloos.

Puur in muzikaal opzicht ontstijgt Adeline nauwelijks de middenmoot. Grootste struikelblok vind ik de overdreven rochelende mannelijke zang, die niet echt bij de verder lieflijke muziek past. Ook de voortdurend tinkelende toetsen - luister maar eens naar opener The Curse of Adeline - doen mijn gehoor geen plezier. Ik vind de nummers veel te vlak klinken (op een enkele solo na), en een aantal te veel op elkaar lijken. Ik mis hier juist de bombast waar deze muziek zo bij gebaat is. Dat mag best een beetje over the top, maar Fallen Arise is juist veel te braaf in z'n aanpak naar mijn idee.

Het is zeker niet mijn bedoeling om een hardwerkende band maar wat goedkoop af te zeiken - dat hard werken moet de band ook zeker blijven doen - maar ik moet wel constateren dat Fallen Arise in het licht van de internationale concurrentie vrij weinig om het lijf heeft. Een paar goede composities, zoals Divine Bride (hallo Within Temptation) en As Far the Memory Remains kunnen album Adeline niet redden wat mij betreft.