Fates Warning - Disconnected [reissue]
- Fates Warning [US]
- Disconnected [reissue]
- 2023
- Metal Blade Records [DE]
- Progrock / metal
Tracklist
01. Disconnected (Part 1)
02. One
03. So
04. Pieces of Me
05. Something from Nothing
06. Still Remains
07. Disconnected (Part 2)
Na het wat mij betreft geweldige A Pleasant Shade Of Grey, tapte Fates Warning voor opvolger Disconnected uit een iets ander vaatje. Een mechanisch geluid draagt de song One die na een beangstigend klinkend intro wordt ingestart. Een venijnig riffje leidt ons via een staccato gezongen strofe naar een licht-agressief doch prettig meezingbaar refrein. Ik vind het een heel sterk nummer.
Donkere synth-klanken leiden vervolgens het uitgesponnen So in. Een langzaam groovend nummer die vanwege de lome zang van Ray Alder bijna als een ballad aanvoelt. Dit herbergt die gelaten Fates Warning-sfeer waar ik zelf zo gek op ben. Maar vergis je niet, het gitaarwerk is messcherp en bij vlagen is het bere-heavy. De ronddwarrelende synth-bliepjes zorgen ook hier weer voor wat industriële ondertonen. In die zin is het een hele typische Fates Warning-track. Rechttoe rechtaan, maar toch ook weer niet.
Het puntige Pieces Of Me start hierna met een nerveuze kickdrum die uit een breakbeat-track lijkt te zijn weggelopen. Ook hier weer wat elektronische toepassingen die het nummer een modern karakter geven. Ik mis de Rammstein-referentie die sommigen maken, maar dat kan helemaal liggen aan het feit dat ik nog nooit in mijn leven één nummer van die band heb afgeluisterd.
Na het compacte Pieces Of Me kan er uitgepakt worden met een elf durend epos in de vorm van Something From Nothing. Uitgesponnen tot en met. Maar het is dan wel heerlijk wentelen in die geweldig druilerige sfeer die het nummer uitstraalt. Het is ook weer gestoeld op een elektronisch fundament waar enkele ambiente passages voor de verbinding zorgen met de meer rockgerichte passages. Pas na de vijf minutengrens wordt het comfortabel door de melodieuze gitaarlijn en een catchy zangpassage van Alder. Heel af en toe glijden mijn gedachten naar Tool die veel van hun nummers ook op die manier heel rustig opbouwen.
Hierna mogen we ons opmaken voor Still Remains. Een ruim zestien minuten durend monster waarin van alles en nog wat voorbij komt. Een stemmig klinkende opening leidt ons naar een uptempo middenstuk en vervolgens naar een aantal relatief frivole en drukke momenten waarin de opgewekte synth-klanken domineren en daarom wat herinnert aan Dream Theater. Het drama in de conclusie vind ik wonderschoon. De gezongen brug waaromheen de gitaar zachtjes huilt zorgt bij mij voor kippenvel.
Daarna is het met het instrumentale Disconnected (part 2) tijd om het puzzelstukje van het intro te laten landen. Een sfeervol stuk met wat ambiente trekken en fraai ingebedde samples. Echt iets om laat op de avond de revue te laten passeren.
Disconnected laat een ietwat afwijkend Fates Warning horen, maar houdt ondanks dat ook heel erg vast aan datgene waarmee de band haar reputatie vergaarde. Ik beken dat ik hem niet vaak opleg, maar als ik hem dan eens opleg, ben ik ook onmiddellijk weer verkocht.
Ray Alder - Vocals
Jim Matheos - Guitars, Keyboards, Vocals
Mark Zonder - Drums
Joey Vera - Bass
Kevin Moore - Keyboards