Fortid - Pagan Prophecies
- Fortid [IS]
- Pagan Prophecies
- 24-08-2012
- Schwarzdorn Production [DE]
Tracklist
01. Pagan Prophecies
02. Spirit of the North
03. Electric Horizon
04. Lesser Sons of Greater Fathers
05. Sun Turns Black
06. Ad Handan
07. Endalok
08. (no name)
Einar 'Eldur' Thorberg uit IJsland maakte onder de bandnaam Fortíð (IJslands voor verleden) naam in de pagan black metal scene met het vervaardigen en uitbrengen van de Völuspá trilogie. Op dit drietal albums deed hij met geringe hulp van wat sessiemuzikanten voornamelijk zoveel mogelijk zelf. Na het laatste deel Fall Of The Ages (2010) ging het roer enigszins om en is Fortíð een echte band geworden. Ondertussen was Einar ook al naar Noorwegen verhuisd. Resultaat van dat alles is een nieuw album: Pagan Prophecies, dat zo'n maand geleden verscheen.
De eerste vraag is natuurlijk of de recente veranderingen invloed hebben (gehad) op de muziek van Fortíð. Ik denk dat dat op zich wel meevalt. De muziek is nog altijd behoorlijk gevarieerd, wordt strak uitgevoerd en bevat de nodige diepgang, laagjes zo men wil. Ik zou er bijna een term als progressief tegenaan gooien, maar ja, dat klinkt deze muziek al gauw binnen de oertraditionele contouren van het vikingdom. Toch wordt er bij vlagen zo technisch vaardig gemusiceerd dat die term niet zomaar uit de lucht komt vallen.
In de basis blijft alles wel bij het oude, veelal blastende viking/black, zoals blijkt uit titelnummer/opener Pagan Prophecies. Ook de rauwe zang klinkt nog altijd vertrouwd. Natuurlijk wordt er af en toe gas teruggenomen om subtiele of epische elementen toe te passen. Daarna doet Spirit Of The North het qua tempo een stuk rustiger aan, horen we zelfs subtiel basgitaargeluid en bijna thrash achtige riffs. Natuurlijk doen ook de zweverige synthesizerklanken hun ding, zodat ook aan de sfeer gewerkt wordt.
Nog subtieler gaat het verder met Lesser Sons Of Greater Fathers. Rustig gitaargetokkel en cleane zang openen het nummer en behouden die hoofdrol. Een broodnodig rustpuntje tussen het overige geweld, want Electric Horizon, Sun Turns Black en het lange en afwisselende Ad Handan rossen er lekker vandoor. Lichtelijk progressieve klanken vinden we in het toetsenwerk (fraaie synths in Ad Handan) en de gitaaruitspattingen (Sun Turns Black, ook met rustieke pianoklanken). Ook de thrash invloeden, vooral in het gitaarwerk, zijn onmiskenbaar aanwezig.
En daarmee is het album eigenlijk al weer voorbij. Endalok is eigenlijk niks meer of minder dan een sferisch outro voor het album. Daarna volgt nog een naamloze track, die bestaat uit 18 minuten aan regen- en onweersbuien. Tja .... Maar in de overige zes tracks heeft Fortíð al wel laten horen dat de band aan kwaliteit nog niets heeft ingeboet. Traditionele viking black gaat hand in met een vaardige muzikale invulling. Niet de sterkste of meest originele band in het genre, maar kwalitatief dik in orde.
