Loading...

Frenzy - Of Hoods And Masks

Gepost in Reviews door Chris van der Aa op 15-05-2023

Tracklist

01. One Minute Closer to...
02. The Doomsday
03. Where is the Joke
04. Spectre of Love
05. Uncompromised
06. Betrayal in Cold Blood
07. Fear the Hood
08. Living in Oz [Rick Springfield cover]
09. Give Me Shred (Or Give Me Death)

Frenzy is dat Spaanse metalbandje dat zo gek is op comics. Afgaand op de album-titel en -cover van hun nieuwste worp Of Hoods And Masks is dat nog steeds zo. Zal de band met hun tweede langspeler ook in muzikaal opzicht zo stijlvast blijven?

De vraag stellen is 'm beantwoorden: natuurlijk, want stijlvastheid is nou eenmaal een kenmerk van old school metalbands, dat is bij Frenzy niet anders. De muziek van Frenzy bestaat nog altijd uit zwaar door de jaren '80 beïnvloedde metal - specifieker die van Amerikaanse snit. Vooral het gitaarwerk roept herinneringen op aan Racer X; dat schreef ik al eerder, en geldt wat mij betreft nog steeds, ondanks dat er een andere gitarist z'n opwachting heeft gemaakt in de band.

Een andere sterke troef zijn de al even klassieke vocalen van de in Amerika geboren zanger Anthony Stephen, die met z'n soms geknepen, maar altijd hoog-cleane stemgeluid in de verte wel iets weg heeft van klassiekers als Rob Halford of Klaus Meine - maar dan zonder accent :-) Na het intro zet The Doomsday dan ook meteen de toon met flitsend gitaarwerk en aanstekelijke ritmes. Deze old school heavy metal is zo pakkend dat die direct blijft hangen, en de gitaar-duels zijn om de vingers bij af te likken.

Daarna is Where Is The Joke juist pure NWOBHM, waarna met Spectre Of Love de verplichte ballad-aanpak wordt getest, gelukkig niet gedurende het hele nummer. Gelukkig gaat het gas er weer vol op met Uncompromised, een degelijke, voortgalopperende track met opnieuw alleraardigst gitaarwerk. Zonder verrassingen, maar met de Rick Springfield cover Living In Oz, werkt Frenzy zich naar het eind van het album.

Dit Spaanse gezelschap gaat nooit de originaliteitsprijs verdienen, maar dient daarentegen gekoesterd te worden vanwege de authentieke aanpak en hun retestrakke spel, met bijbehorende energie en hoorbare enthousiasme. De adequate productie plaatst de band wel degelijk ook in de tegenwoordige tijd, zodat niets een verdere opmars in de weg staat. Ga zo door zou ik zeggen!

Anthony Stephen - Vocals

Angel Muñoz Corcuera - Bass

Pablo Bazán - Drums

Luis Pinedo - Guitar

Billy Banzai - Guitar