Gloria Morti - Lateral Constraint

• BandGloria Morti [FI]
• TitelLateral Constraint
• Release datum02-11-2012
• LabelCyclone Empire Records [DE]
• PromotorSure Shot Worx [DE]

Tracklist

01. Lex Parsimoniae
02. The First Act
03. Our God Is War
04. Aesthetics Of Self-Hyperbole
05. Sleep, Kill, Regress, Follow
06. Hallucinations
07. Slaves
08. Non-Believer
09. The Divine Is A Fraud
10. Conclusion

Gloria Morti zette de eerste schreden op het muzikale pad in Heinola, Finland, in 1999. De bedoeling was gewoon om veel lol te hebben, en een beetje thrash metal te spelen. Maar na de eerste veranderingen in de line up besloten de heren de zaken toch wat serieuzer te gaan aanpakken en hun instrumenten eens fatsoenlijk te leren beheersen (het zijn hun eigen woorden). Dat leidde tot een behoorlijk agressief en meer opgefokt geluid. Een aantal demo's in de beginjaren leidden uiteindelijk tot debuutalbum Lifestream Corrosion in 2004.

Inmiddels is het 2012 en is Gloria Morti toe aan album nummer vier: Lateral Constraint. En de muziek van Gloria Morti barst nog altijd uit z'n voegen van de energie en agressie. Daarnaast vergeet de band ook niet om min of meer melodieuze aspecten in de muziek te verstoppen. Dat kan 'm zitten in symfonische black metal achtige gitaar/melodielijnen, maar ook in het gebruik van keyboards, met aanvullende lijntjes of effecten. De basis is echter snel en hard: snelle brute death metal met invloeden uit de black metal. Een ongelooflijk snelle drummer legt de stevige basis, de snaren kunnen daaroverheen naar hartenlust gieren en grommen, of juist een subtiel spel neerleggen. De zang is navenant bruut, zanger Psycho doet z'n naam bij vlagen best eer aan.

De muziek komt af en toe redelijk technisch op mij over, en klinkt regelmatig ook redelijk druk, er zijn passages dat er wel erg veel tegelijk gebeurt. De vergelijking met een band als Behemoth ligt voor de hand, maar ik heb het idee dat Gloria Morti de zaken wel wat subtieler aanpakt. Al is dat relatief binnen deze muziek, want snelheid en een intense aanpak staan voorop. Ondanks dat er veel gebeurt vliegt de cd bijna letterlijk voorbij voor je er erg in hebt, en ben ik blij met elk beetje subtiliteit / melodie die wordt toegepast: even op adem komen. Net dat vleugje melodie maakt het album ook interessant en beluisterbaar voor de niet specifieke liefhebber van dit soort brute death, maar is subtiel genoeg om de ware liefhebber niet af te schrikken.