Goatess - II Purgatory Under New Management

• BandGoatess [SE]
• TitelII Purgatory Under New Management
• Release datum15-04-2016
• LabelSvart Records [FI]
• Genre Doommetal

Tracklist

01. Moth to Flame
02. Purgatory Under New Management
03. Murphy Was an Optimist
04. Crocodilians and Other Creepy Crawling Shhh...
05. Shadowland
06. Silent War
07. Wrath of God
08. Good Moaning

In 2013 besprak ik het gelijknamige debuutalbum van het Zweedse Goatess, de toen nog relatief nieuwe band rond de vocale doom-veteraan Christian "Chritus" Linderson. Het album bleek een Black Sabbath-worship van de bovenste plank, maar kon evenwel op mijn enthousiasme rekenen. In april zal de opvolger II Purgatory Under New Management verschijnen, overbodig om te melden dat ik daar naar uit kijk! Ik ben dan ook benieuwd of en hoe Goatess zich verder ontwikkeld heeft, vooral ten aanzien van de genoemde Black Sabbath-verering.

Moth To Flame opent het album op bluesy wijze; in de loop van de ruim tien minuten durende track worden daar op aangename manier de overbekende doombeats, swingende grooves en psychedelica aan toegevoegd. Redelijk bijzonder om te horen vind ik de lichte spacerock-invloeden, die niet eerder op deze manier deel uitmaakten van het Goatess-geluid. Gaandeweg het album (Wrath of God bijvoorbeeld) zal blijken dat de band hier nog meer van in petto heeft - al dan niet toevallig zijn deze beiden de langste nummers van het album. Uiteraard blijft de almachtige riff de baas, laat daar geen misverstand over bestaan. Het met psychedelische invloeden doorspekte titelnummer Purgatory Under New Management is daar een goed voorbeeld van, terwijl het met z'n ingetogen passages tegelijk een goed beeld geeft van de afwisseling die ook in doom metal aanwezig kan zijn.

Murphy Was an Optimist (een stelling die ik niet zal tegenspreken, maar dit geheel terzijde) is een nummer dat naadloos aansluit bij de muziek van het debuutalbum. Dit is immers die Black Sabbath-aanbidding waar Goatess om bekend geworden is, hetgeen niet anders kan betekenen dan dat het een heerlijk sfeervolle doomtrack is. Crocodilians and Other Creepy Crawling Shhh... is uiteraard de titel met het hoogste psychedelische gehalte, het volledig instrumentale nummer maakt dat ook wel waar. Een bijzonder begin en wat toegevoegde effecten (omwille van de verrassing vertel ik hier nog niets over) zorgen voor een heerlijk loom luisternummer. Vanwege de groove lijkt het ook een beetje meer (psychedelische) stoner dan dat het echt doom is.

Silent War is een heerlijk log nummer, dat elke doom-vezel in mijn wezen aanspreekt. Ik weet niet of ik daar later na nog meer luisterbeurten nog steeds zo over denk, maar vooralsnog is dit misschien wel het hoogtepunt van het album. Dit heeft echt zo'n heerlijke drive! Daarnaast maakt de afwisselende percussie (ik heb dus een zwak voor cowbell!) het plaatje echt helemaal af. Met Good Moaning zijn we dan al weer aangekomen bij de afsluiter, gekenmerkt door fijne, pakkende zang. Ik zal niet zeggen dat het album al weer voorbij is voor ik er erg in heb, want de speelduur overstijgt het uur. Gelukkig valt dat niet op doordat er toch genoeg gebeurt.

Goatess heeft mij met z'n tweede album aangenaam weten te verrassen. Aan de oorspronkelijke eendimensionale Black Sabbath-worship van het debuutalbum heeft de band op subtiele wijze diverse elementen toegevoegd. Met een zanger als Linderson kun je nooit om de vergelijking met die andere band heen, maar dat ligt nu niet meer zo aan de oppervlakte. De nummers zijn intenser en interessanter geworden doordat ze met meer finesse zijn ingevuld. Dat zal voornamelijk een stukje ervaring zijn denk ik. Ten tijde van het titelloze debuut schaarde ik deze band nog onder de grote groep retro/rock/occulte doombands, maar Goatess is inmiddels aan het uitgroeien tot een volledig eigen entiteit.