Godthrymm - Reflections

• BandGodthrymm [GB]
• TitelReflections
• Release datum14-02-2020
• LabelProfound Lore Records [CA]
• PromotorHold Tight PR [GB]
• Genre Doommetal

Tracklist

1. Monsters Lurk Herein
2. Among The Exalted
3. The Sea As My Grave
4. We Are The Dead
5. The Light Of You
6. The Grand Reclamation
7. Cursed Are The Many
8. Chasmic Sorrows

Doom metal supergroep (ja, ik val maar meteen met de deur in huis) Godthrymm is in 2017 gesmeed door Glencross, en ziet de gerespecteerde Britse doom metal-uitblinker terugkeren naar zijn roots: het creëren van de muziek zoals hij dat deed met gevierde acts als Solstice en My Dying Bride (en later ook Vallenfyre). Verder toe te voegen aan de Godthrymm-stamboom is drummer Shaun Taylor-Steels (ex-My Dying Bride, Anathema, Solstice) die op hetzelfde gebied minstens even veel ervaring meeneemt. Bassist van dienst is Bob Crolla, met een iets meer bescheiden palmares.

Opgenomen en gemixt door Nathan Bailey en voorzien van artwork en ontwerp door Brian D'Agosta van Gostworks Art (Vallenfyre), is Reflections het resultaat van Glencross' terugkeer naar donkerdere en melancholische tijden. Door Glencross' rijper geworden gepassioneerde zang die zijn krachtige riffs completeert, samen met de donderende percussie van Taylor-Steels die de ritmesectie die immense en glorieuze toon geeft, is Reflections een bewijs van de gloriedagen van het genre, terwijl het tegelijkertijd zijn verklaring aflegt als een nieuwe kracht van hedendaagse doom metal.

Het zal geen verbazing wekken dat Reflections een verbluffend treurig (debuut)album geworden is. Acht monsters van tracks komen voorbij, goed voor bijna 55 minuten aan wanhoop, treurnis, maar tegelijkertijd zulke prachtige klanken. De monolithische riffs zijn bij vlagen net zo gigantisch als de stamboom achter hun bandleden, maar net zo goed passeren ingetogen stukjes aan atmosferische spanningsopbouw (The Sea As My Grave, The Grand Reclamation). Het zal niet verbazen dat de doom metal van het drietal klinkt als een samenballing van hun ervaringen, waarbij herkenningspunten als My Dying Bride en Vallenfyre onontkoombaar zijn, maar ook Paradise Lost (die zwierige leads) komt in mijn gedachten af en toe voorbij (Cursed Are The Many).

Geen van de acht tracks springt er echt uit qua pakkendheid of cliffhanger, maar een slecht moment is zeker niet te vinden op het album. Misschien dat We Are The Dead of The Light Of You het meest indrukwekkend klinken qua zwaarte, is Cursed Are The Many de meest uitgesponnen compositie, en is (de instrumentale) afsluiter Chasmic Sorrows de grootste tranentrekker. Zo heeft elk nummer wel iets , en blijft het album van begint tot eind boeien.

Op de dag van verschijnen is het Valentijnsdag, wat voor meer moois kun je nog meer cadeau krijgen dan deze overpeinzingen? Hier kan toch geen liefdesgedicht tegen op! Het toeval wil dat ook My Dying Bride met een nieuw album op stapel staat, en er nog wat meer mooie doom-pareltjes in het verschiet liggen. 2020 wordt echt wel een mooi muziekjaar!