Grave Digger - Return of the Reaper

• BandGrave Digger [DE]
• TitelReturn of the Reaper
• Release datum11-07-2014
• LabelNapalm Records [AT]
• PromotorHard Life Promotion [NL]

Tracklist

01. Return Of The Reaper
02. Hell Funeral
03. Wargod
04. Tattoed Rider
05. Ressurrection Day
06. Season Of The Witch
07. Road Rage Killer
08. Grave Descrator
09. Satan's Host
10. Dia De Los Muertos
11. Death Smiles At All Of Us
12. Nothing To Believe

"DE heavy metal band van de glorieuze jaren '80 is terug!”

Grave Digger is terug, met al weer hun 16e album: Return Of The Reaper. Qua titel grijpen ze terug naar een van hun eerste platen, The Reaper (1993). Dat voor hen uiteindelijk zorgde voor de grote doorbraak. Ik geloof niet dat deze plaat voor een nieuwe doorbraak zal zorgen, ik denk dat ze nog genoeg trouwe fans hebben. Ondanks dat de band al bijna 30 jaar platen maakt en op bijna alle podiums te hebben gespeeld, is dit toch pas het eerste album dat ik (bewust) van deze band hoor. Ik weet ook niet waardoor dit is gekomen, waarschijnlijk heeft de muziek me nooit aangesproken, dat heb je wel eens.

Het album opent met een keyboard-versie van Chopin's Marche Funèbre / Funeral March, alleen heet het hier Return Of The Reaper. Hell Funeral is de echte opener, een nummer dat gelijk van leer trekt. Een no-nonsense uptempo nummer dat gelijk de toon zet voor wat er gaat volgen. Wargod ligt in hetzelfde straatje met misschien een iets hoger meezing-gehalte. In Tattoed Rider komen de keyboards iets meer naar voren wat toch zorgt voor een bepaalde sfeer in het nummer.

Echte grote uitschieters zijn er eigenlijk niet, enkele nummers die opvallen zijn Season Of The Witch, een semi ballad, en Satan’s Host, wat een nummer had kunnen zijn van Motorhead. De afsluiter Nothing To Believe had ik waarschijnlijk iets eerder op de tracklijst gezet. Het nummer doet me sterk denken aan Savatage. Om met dit nummer te eindigen laat me toch met een “gemiste kans geval” achter. Meestal probeer je met een knaller te eindigen en dat is dit toch net niet.

Verder is het een alleraardigst album geworden. In mijn jaarlijst zal hij niet voorkomen. Fans van het eerste uur zullen er zeker van genieten.