Grey Aura - Waerachtighe Beschryvinghe Van Drie Seylagien, Ter Werelt Noyt Soo Vreemt Ghehoort
- Grey Aura [NL]
- Waerachtighe Beschryvinghe Van Drie Seylagien, Ter Werelt Noyt Soo Vreemt Ghehoort
- 2014
- Eigen beheer
Tracklist
CD 1:
01. Introductie
02. Naar Het Noorden
03. Bereneiland
04. Keerwijck
05. Tweestrijd
06. De Wind Blies
07. Kruiseiland
08. De Kust van Nova Zembla
CD 2:
01. Een Bevriezende Zee
02. Tussenspel I: Vorst
03. Het Behouden Huys
04. Monotonie en Isolatie
05. Winterkou
06. Bedrog
07. Tussenspel II: Een Open Zee
08. IJshoek
09. Ziekte
10. Nu Alle Troost Ontbrak
Grey Aura, ik had er eerlijk gezegd nog nooit van gehoord. Gelukkig is dat nu wel anders en kan ik de eerste langspeelplaat van deze Utrechtenaren bespreken. Langspeelplaat is het goede woord, want de heren hebben er een hoorspel van gemaakt, dat liefst 85 minuten duurt. De titel is Waerachtighe Beschryvinghe Van Drie Seylagien, Ter Werelt Noyt Soo Vreemt Ghehoort en is het zeer gedetailleerde verhaal van de laatste reis van zeeheld Willem Barentsz en zijn bemanning.
Muzikaal gezien is het niet echt ergens op vast te pinnen, al is de hoofdmoot lekker vlotte (post) black metal, maar er word ook geregeld een lekker thrash/heavy metal riffje doorheen gegooid. Na een paar luisterbeurten deed me het aan de latere Enslaved denken. Bij de gastvocalen staat een lid van Laster en ook die band klinkt door in de muziek, wat absoluut een pluspunt is.
Zoals gezegd, deze release is in feite een hoorspel. Alle geluiden en gesprekken zijn door de muzikanten zelf gedaan en dat is goed gelukt. Oke, de dialogen klinken wat krampachtig/geforceerd, de stem van Barentsz is vooral aan het begin een tikje lachwekkend, maar het idee is goed en de muziek ik geweldig. De teksten zijn ook zeer uitgebreid, je hebt halverwege echt de neiging om de kachel een graad hoger te zetten, zo ‘echt’ leef je met de bemanning mee. Hoogtepunten zijn de tweede helft van de nummers Bereneiland en Monotonie En Isolatie. Heerlijk melancholische stukken ijskoude black metal. Ook Bedrog heeft een prachtig kippenvelstukje, een combinatie van keyboard en een hoopvolle verhalende stem. Wat tegenvalt zijn dus de dialogen, die echt het acteerniveau van een toneeluitvoering van een brugklas niet ontstijgen. Je kunt ze skippen, dat scheelt.
Dit is verder een geweldige release, coopt allen enen kopij!
Tjebbe Broek - guitar, keyboards, bass
Ruben Wijlacker - guitar, vocals, drums, bass