Grim Fate / The Sombre - From Ancient Slumber / The Horrid Silence Thus Began

• BandGrim Fate [NL], The Sombre [NL]
• TitelFrom Ancient Slumber / The Horrid Silence Thus Began
• Release datum10-09-2021
• LabelChaos Records [MX]
• PromotorSuspicious Activities PR [US]
• Genre Deathmetal, Doomdeath

Tracklist

01. Grim Fate - Corpse Eater
02. Grim Fate - Smoarige Fine
03. Grim Fate - From Ancient Slumber
04. The Sombre - Above th' Aonian Mount
05. The Sombre - His Pride Had Cast Him Out From Heav'n
06. The Sombre - The Horrid Silence Thus Began

Over de Friezen van Grim Fate ben ik de afgelopen paar jaar al een aantal keer zeer enthousiast geweest. Ik was dan ook zeer verheugd om een nieuwe promo in de mailbox aan te treffen, ik kan me namelijk niet voorstellen dat deze band me gaat teleurstellen. Het betreft hier een split-album met de eveneens Nederlandse band The Sombre, die ik eigenlijk nog niet kende. Maar het blijkt dat dit een (van de vele) eenmansband is van (tegenwoordig mede-Fries) Maurice de Jong, wat mij betreft vooral bekend van Gnaw Their Tongues en Aderlating (en nog heel veel andere ambient / black-gerelateerde bands en projecten). Met The Sombre kan hij zijn voorkeur kwijt voor het klassieke doomdeath-geluid van begin jaren '90. Het betreft hier overigens van beide bands geheel nieuwe opnamen.

We beginnen met de bijdrage van Grim Fate, bestaande uit drie nummers in de inmiddels van hen zo bekende stijl. In de promotekst staat de term "slo-mo bulldozing", en die dekt gevoelsmatig geheel de lading. De doomdeath van Grim Fate is traag en log, sloom maar o zo lomp en dreigend. Vooral het bijna elf minuten durende Smoarige Fine (nota bene geheel in het Fries) kan mij enorm bekoren. Ik versta er geen reet van, maar dat doet er niet toe. De muziek spreekt voor zich, en straalt geen vrolijkheid uit. Opgesierd met sporadische uptempo oprispingen is dit zo smerig en doomy dat dit voor de liefhebber puur genot is. Ik beloof het! Ook de twee andere nummers zijn zonder meer de moeite waard, en sluiten naadloos aan op eerder werk. Misschien nog net wat zwaarder, maar altijd woest aantrekkelijk!

De doom van The Sombre is aanzienlijk traditioneler van opzet dan die van Grim Fate. Eenvoudiger, duidelijker qua sfeer, veel meer open, inzichtelijk. Zoals gezegd geïnspireerd op de vroege jaren '90, zoals de Peaceville three. Die elementen hoor je dan ook terug, vooral de wisselwerking tussen de zwaarte van het doom-aspect, vermengd met de melodie en de melancholieke atmosfeer in de gitaarleads. Ik vind vooral het drumwerk wat monotoon (een machine?), terwijl ook de eveneens wat eentonige vocalen me niet echt aanspreken. Dat wordt echter goedgemaakt door die heerlijke atmosfeer, precies dat soort melancholie waarvoor deze muziek gemaakt lijkt te zijn. Die sfeer weet The Sombre wonderwel goed te pakken. Overigens vind ik de dodenmars-interpretatie in His Pride Had Cast Him Out From Heav'n niet heel goed gelukt.

Wat wel goed is gelukt: twee complementaire bands aan elkaar koppelen op deze split. Weliswaar musicerend binnen hetzelfde subgenre, zijn interpretatie en uitvoering toch behoorlijk verschillend. Ik moet eerlijk zijn: die van Grim Fate spreekt me absoluut meer aan, vanwege de levendigheid en de meer naturel aanpak. Dit is doomdeath waarvoor je mij spreekwoordelijk 's nachts wakker mag maken. De aanpak van The Sombre is wat meer 'volgens het boekje', het lijkt er op dat er een bepaald trucje wordt uitgevoerd, zoiets. Wel heeft The Sombre de authentieke sfeer heel goed te pakken, dat aspect van de aanpak is meer dan geslaagd. Echt heel leuk, zo'n split met twee gezichten!