Haderach - Cult Of Personality

• BandHaderach [CA]
• TitelCult Of Personality
• Release datum31-01-2020
• LabelLoneravn Records [UA]
• Genre Doommetal, Gothic metal

Tracklist

01. Space Crusade
02. Vision From Within
03. Ghost Of The Desert

Haderach is een door sci-fi geïnspireerde doomy eenmansband uit Canada. Jake Hamilton is het brein achter dit project en bespeelt hier alle instrumenten, en neemt daarnaast ook de zang voor zijn rekening, evenals het volledige productieproces. Het zelfgetitelde Haderach was vorig jaar zomer het debuut, dat wordt ruim een half jaar later opgevolgd door opnieuw een mini-album / EP met drie redelijk lange tracks: Cult Of Personality.

Logischerwijs is zowel qua muziek als thematiek alles bij het 'oude' gebleven. Dit nieuwe werkstuk gaat verder met het verhaal van een toekomstige held die in plaats daarvan het god-hoofd werd van een fanatiek imperium dat hij zich nooit had kunnen voorstellen. Met het bloed van miljoenen aan zijn handen en samenzweringen om hem heen, moet hij kiezen tussen snelle, verpletterende tirannie om zijn oppositie te vernietigen, of een echt heroïsch, opperste offer om een toekomst zonder hem te bewaren. Het concept is losjes gebaseerd op het boek Dune: Messiah (het tweede deel van de Dune-serie).

De muziek van Haderach houdt ergens het midden tussen gothic en doom metal, vermengd met wat ambient / drone-elementen. Zwaar distorte riffs vormen de hoofdmoot, een beetje zoals Type O Negative dat ook vaak deed. Het drumwerk is sober, evenals de eenvoudige vocale invulling. De cleane zangstem doet wat vertellend aan, van echte zang in klassieke zin lijkt nauwelijks sprake. Dat past in elk geval goed bij het verhalende karakter van de langere composities. Verder horen we ook behoorlijk wat synthesizers, goed gebruikt om het geluid wat voller te maken.

In eerste instantie, bij Space Crusade met z'n wat lange intro, lijkt het er op dat de muzikale klanken slechts gebruikt worden als achtergrond om een verhaal bij te vertellen. Maar gaandeweg wordt de track toch meer 'echte' muziek. Aangekomen bij Vision From Within herkennen we zelfs een heuse compositie met kop en staart, een aangename muzikale invulling, inclusief een heuse gitaarsolo. Al blijft die muzikale invulling wel wat anorganisch en steriel aanvoelen. Dat wordt weer versterkt door het lange slotakkoord van dit nummer, met de lange overgang naar Ghost Of The Desert, dat weer een veel klinischer nummer is. Veel synths en elektronische effecten, weinig organische riffs, die steken pas zo'n beetje halverwege de kop op. Ik moet zeggen dat de tweede helft van het nummer me wel weer prima bevalt. De opbouw naar de climax vind ik goed gedaan.

Al met al heb ik toch wel weer kunnen genieten van Haderach's tweede album. Evenals het debuut kom ik tot de conclusie dat deze muzikale aanpak je wel moet liggen. Vooral omdat het klassieke rock- of metal-geluid hier bij vlagen ontbreekt. Deze muziek is meer klinisch, steriel, elektronisch, koud, robot-achtig; en past daarmee perfect bij de thematiek. Daarmee is in elk geval duidelijk dat het een bewuste keuze is, en geen productionele tekortkoming. Een compleet plaatje dus, waar goed over is nagedacht. Ik blijf Haderach dan ook zeker in de gaten houden, en ben benieuwd naar deel drie.